در جهان دانش محور کنونی قابلیت های سازمانی بر اساس دانش و سرمایه فکری بوده است، لذا مدیران بایستی درک کنند که چه قابلیت هایی برای حفظ مزیت رقابتی شدن لازم است. لذا دارائی های دانشی و سرمایه فکری در حال تبدیل شدن به اهرم استراتراتژیک برای مدیریت کردن عملکرد کسب وکار و نوآوری مستمر سازمان ها می باشد. دانشگاه ها و موسسه های آموزش عالی به عنوان مهم ترین منبع، دربرگیرنده بخش عمده اطلاعات و دانش مورد نیاز برای پیشرفت و ترقی و توسعه یک جامعه، مرکز فعالیت های مرتبط با ایجاد و تولید، توزیع، انتقال و انتشار دانش محسوب می شوند. هدف از ارایه این تحقیق، بررسی تأثیر اشتراک دانش بر روی سرمایه فکری در مراکز دانشگاهی است. این تحقیق توسعه ای- کاربردی بوده و جامعه آماری این تحقیق را دانشجویان دانشگاه پیام نور شاهین شهر تشکیل می دهند که بر اساس روش نمونه گیری کوکران تعداد 352 دانشجو به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور رسیدن به هدف تحقیق ابتدا پرسشنامه ای بر اساس مقیاس پنج درجه ای لیکرت طراحی شد، برای تعیین روایی صوری و محتوایی پرسشنامه از نظرهای متخصصان بهره گرفته شد و ضریب پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ،883/0 اندازه گیری شد که پایایی پرسشنامه را تأیید کرد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss تحلیل و به کمک نرم افزار eqs مدلسازی شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که اشتراک دانش همبستگی مثبت و معناداری با ابعاد سرمایه فکری شامل سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و ارتباطی دارد. در ادامه با توجه به اهمیت عوامل انگیزشی و امکانات یا زیرساخت در فرایند اشتراک دانش، معیارهای آن ها با استفاده از آزمون فریدمن رتبه بندی شدند، در این رتبه بندی در میان عوامل انگیزشی وجود جو دوستانه و صمیمی در دانشگاه پیام نوردر رتبه اول قرار گرفت و دریافت تشویق های مالی پایین ترین رتبه را به خود اختصاص داد و در میان عوامل زیر ساخت یا امکانات اشتراک دانش، فضاهای فیزیکی در اولویت بالاتری نسبت به فضاهای مجازی قرار گرفت. همچنین در میان ابعاد سرمایه فکری، سرمایه انسانی در اولویت اول قرار گرفت و سرمایه ارتباطی و سرمایه ساختاری در اولویت های بعدی قرار گرفتند. در پایان با استفاده از نرم افزارeqs مدلی ارایه گردید که در آن اغلب شاخص های برازش مدل، از برازش مناسب و در برخی به طور تقریبی برخوردار بود. همچنین جهت تحقیقات بعدی پیشنهاداتی مطرح گردید.