هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر ظرفیت جذب دانش بر توسعه نوآوری استراتژیک در صنعت دارویی کشور است. ظرفیت جذب دانش، عبارت است از توانایی سازمان در شناسایی دانش جدید موجود در خارج از سازمان ، جذب و بکارگیری آن در محصولات و فرآیندهای تجاری. در تحقیق حاضر، ظرفیت جذب دانش شامل دو جزء ظرفیت جذب دانش از بازار و ظرفیت جذب دانش از منابع علمی می باشد، که تأثیر این دو جزء، بر نوآوری استراتژیک سنجیده شده است. نوآوری استراتژیک، عبارت است از تعریف مجدد مدل کسب و کار و ایجاد تغییر در بازارهای کنونی، بوسیله شکست قوانین موجود در صنعت و تغییر ماهیت رقابت، به گونه ای که در ارزش موردنظر مشتری، بهبود فزاینده ای ایجاد شود و منجر به رشد سازمان گردد. برای آزمون فرضیه های این تحقیق، جامعه آماری انتخاب شده ، شرکت های تولید دارو در کشور هستند، که به دلیل گستردگی و همچنین رعایت همگنی بین آن ها، شرکت های دارویی پذیرفته شده در بورس کشور مورد آزمون قرار گرفته اند. روش تحقیق در این پژوهش، تحلیل همبستگی از نوع معادلات ساختاری است و برای تحلیل داده های تحقیق، از روش معادلات ساختاری با کمک نرم افزار لیزرل 8.2 استفاده شده است. طبق نتیجه بدست آمده ظرفیت جذب دانش از بازار و ظرفیت جذب دانش از منابع علمی بر توسعه نوآوری استراتژیک تأثیر مثبت دارند.