شرکت ها هنگام اصلاح اشتباهات دوره گذشته یا تغییر رویه های حسابداری باید صورت های مالی را ارائه مجدد کنند. ارائه مجدد صورت های مالی بر مربوط بودن و توان اتکای اطلاعات صورت های مالی اثر منفی دارد. با این حال، طی سال های اخیر ارائه مجدد صورت های مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس رواج زیادی داشته است. فرضیات تحقیق بر مبنای یک نمونه آماری متشکل از 86 شرکت برای یک دوره 8 ساله از سال 1383 تا سال 1390 و با استفاده از مدل رگرسیون چند متغیره و روش داده های مقطعی، مورد آزمون قرار گرفته است. این تحقیق در پی واکنش بازار متعاقب ارائه مجدد با تاکید بر عوامل موثر بر آن است. یافته های این تحقیق نشان می دهد که بین دفعات کسب زیان و اهرم مالی و عملکرد آتی شرکت با ارائه مجدد صورت های مالی رابطه مثبت و معناداری برقرار است و بین افزایش سرمایه در دوره قبل و شفافیت اطلاعات آتی با ارائه مجدد صورت های مالی رابطه معناداری برقرار نیست. همچنین بین ارائه مجدد سود هر سهم و بازده غیرعادی انباشته شده بعد از ارائه مجدد صورت های مالی رابطه معکوس و معناداری برقرار است و بین سود غیر منتظره و بازده غیرعادی انباشته شده بعد از ارائه مجدد صورت های مالی رابطه مثبت و معناداری برقرار است.