تولک به ریزش دوره ای پرها و پردرآوری مجدد به همراه استراحت به دستگاه تولید مثل اطلاق می شود. محرومیت از غذا معمول ترین روش تولک بری مصنوعی (یا اجباری) است. اما این روش نگرانی های فراوانی به خصوص در زمینه آسایش حیوان ایجاد می کند که این امر تحقیق برای روش های جایگزین مناسب را در پی داشته است. در این آزمایش از 200 مرغ و خروس مادر گوشتی نژاد کاب 500 با سن 60 هفته استفاده شد. در این تحقیق 4 تیمار (روش های تولک بری) وجود داشت، شامل گروه کنترل (تیمار یک) که پرندگان در ابتدا به مدت ده روز گرسنه نگه داشته شدند و سپس هر پرنده به مدت 4 روز با 50 گرم ذرت آسیاب¬شده تغذیه شد. تیمار دو که با جیره حاوی مقادیر بالای روی (ppm 10000 به صورت روی اکسید) به مدت 10 روز تغذیه شد. تیمار سه از جیره حاوی مقادیر بالای یونجه(90 %) به مدت 12 روز تغذیه شد. در تیمار 4 ابتدا 3 روز به پرندگان غذا داده نشد و سپس 8 روز از جیره حاوی 100 % سبوس برنج تغذیه شد. پرندگان در همه تیمارها در روزهای 28-15 با 75 گرم جیره فاز قبل از تخم گذاری تغذیه شدند. تفاوت معنی داری در ویژگی های کمی و کیفی تخم مرغ پس از تولک بری در تیمارهای مختلف مشاهده نشد.