در این پژوهش اشعار فاطمی پنج شاعرومداح اهل بیت به نام های 1- غلامرضا سازگار 2-سید رضا موّید 3- محمد علی مجاهدی 4-محمد جواد غفور زاده 5-علی انسانی بررسی گردیده است .که همگی جزو شاعران توانای انقلاب در سرودن شعر سنتی با موضوع شعردینی ومذهبی می باشند. ازاین شاعران علاوه بر دیوان اشعار،سروده هایی دارند که دیگران در کتاب ها ونوشته های خود به چاپ رسانده اند. نگارنده در این پژوهش به نقد و تحلیل اشعار این شاعران معاصر می پردازد.با بررسی اشعار شان مشخص گردید که مدایح دینی ومذهبی بخش زیادی از اشعار آن ها را در بر می گیرد.وعلاوه بر مضامین دینی ، نصایح اخلاقی و مضامین عارفانه نیز در دیوان اشعارشان به چشم می خورد ولی اشعار توصیفی وعاشقانه در شعر این گونه شاعران جایگاه چندانی ندارد واصلاً دیده نمی شود . این پنج شاعر در اشعارشان از انواع آرایه های لفظی ومعنوی وصورخیال مانند تشبیه ،استعاره،کنایه ومجاز استفاده کرده اند. در بین بحورعروضی به کار رفته دردیوانشان ،بحررمل،هزج ومضارع از بسامد بالایی برخورداراست. کلمات واصطلاحات دشوار درشعرشان جایگاه چندانی ندارد وهمین باعث روانی وقابل فهم بودن اشعار آن ها شده است. عمده ترین قالب های شعری آن ها غزل وچند مثنوی وبه ندرت چند رباعی دیده می شود . کلید واژه ها: شعر فاطمی ،شاعران معاصر، شعر سنتی،آرایه های ادبی،صور خیال