شبکه مش بی سیم یکی از روش های برقراری ارتباطات بی سیم بوده و از دو نوع گره مسیریاب مش و مشتری تشکیل گردیده است. مسیریاب مش ثابت بوده و زیرساخت شبکه را ایجاد می نماید. مشتری مش نیز می تواند ثابت یا متحرک باشد. این دو نوع گره از طریق ارتباط چند گامی به مبادله داده می پردازند. مسیریاب های مش با پشتیبانی از قابلیت دروازه باعث ایجاد اتصال و ارتباط شبکه مش با سایر شبکه ها مانند اینترنت خواهند شد. این شبکه دارای کاربردهای گوناگونی از جمله شبکه سلامت، شبکه پهن باند خانگی و اتوماسیون است. شبکه مش بی سیم به عنوان تکنولوژی نوظهور در ارتباطات با چالش های گوناگونی از جمله نظارت روبه رو است. نظارت در ارتباطات بی سیم به صورت پررنگ تر جلوه می نماید. در شبکه مش بی سیم نیز در هر لحظه ممکن است مشکلات گوناگونی از جمله حذف ناخواسته المان های شبکه، تغییر توپولوژی، قطع پیوند و انواع حملات رخ دهد. برای مدیریت و برخورد با این مشکلات باید بر شبکه نظارت داشت. تاکنون سیستم های نظارتی گوناگونی ارائه شده اند. با استفاده از سیستم نظارت می توان از وقایع گوناگون شبکه آگاه شد. نظارت می تواند اهداف گوناگونی مانند کشف آدرس فرستنده ، آگاهی از میزان بار حافظه و نرخ انتقال را دنبال نماید. هدف از نظارت هرچه باشد منجر به تحمیل سربار به شبکه می شود اما باید تا حد امکان این سربار برای کاربر نهایی شبکه ملموس نباشد. هدف از انجام این پایان نامه بهبود سربار حاصل از نظارت بوده است.چندین پارامتر در کاهش سربار حاصل از نظارت موثر هستند این عوامل عبارتند از تعداد ناظران، فرکانس و نحوه جابه جایی بسته های نظارتی. این پایان نامه با مطالعه و بررسی چارچوب های نظارتی گوناگون سعی در بهبود عوامل موثر در سربار نظارت دارد. در راهکار پیشنهادی ابتدا ناحیه تحت نظارت به زیر نواحی مختلف تقسیم و از تعداد خاصی از گره ها به عنوان ناظر استفاده می شود. در واقع با این روش ناحیه نظارت کوچک و تعداد ناظران محدود خواهد شد. ناظران باید در نهایت اطلاعات نظارتی را به مدیر ارسال نمایند. برای جابه جایی این بسته ها از پروتکل مسیریابی بهبودیافته استفاده شده است. با استفاده از شبیه سازی نشان داده شده که به کارگیری این راهکار منجر به بهبود پارامترهای گوناگون شبکه شده است.