هدف از انجام این تحقیق مقایسه تاثیر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دور و نزدیک بر تعادل زنان سالمند بود.روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بود . نمونه آماری را 45 نفر از زنان سالمند مشهد تشکیل دادند که به شیوه تصادفی از میان زنان سالمند مشهد انتخاب شدند . گروه ها به سه دسته 15 نفره تقسیم شدند .گروه ها عبارت بودند از : 1)توجه بیرونی دور: شرکت کنندگان آموزش دیدند که روی صفحه تعادل سنج ثابت ایستاده و به دو نشانگر کاغذی روی صفحه تعادل سنج که در دو طرف پاهایشان با فاصله 26 سانتی متری قرار داشت، توجه کنند. 2) توجه بیرونی نزدیک: شرکت کنندگان آموزش دیدند که روی صفحه تعادل سنج ثابت ایستاده و به دو نشانگر کاغذی روی صفحه تعادل سنج که درست در جلوی انگشتان پاهایشان قرار داشت، توجه کنند. 3)گروه کنترل: که می بایست تعادل خودشان را روی صفحه تعادل سنج حفظ کنند. هر 15 نفر به طور تصادفی در یکی از گروه های بالا قرار گرفتند و3کوشش20ثانیه ای را اجرا نمودند. متغیرهای پژوهش شامل دستورالعمل کانون توجه بیرونی دور و نزدیک بود . تعادل آزمودنی ها با دستگاه تعادل سنج اندازه گیری شد.ابتدا برای نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف استفاده شد . سپس برای آزمون فرضیه ها از آزمون مقایسه t مستقل استفاده شد . بر پایه نتایج تحقیق حاضر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دور بر تعادلزنان سالمند تاثیر معنی داری داشت. p<0.05 دستورالعمل کانون توجه بیرونی نزدیک بر تعادلزنان سالمند تاثیر معنی داری داشت . p<0.05 بین دستورالعمل کانون توجه بیرونی نزدیک و دور بر تعادل زنانسالمندتفاوتمعنی داری وجود نداشت. p>0.05 تحقیق حاضر نشان می دهد که کانون توجه بیرونی نسبت به کنترل منجر به عملکرد بهتری می شود اما بین کانون توجه بیرونی دور و نزدیک تفاوت معنی داری وجود ندارد، بنابراین توصیه می شود فیزیوتراپ ها و مربیان سالمندان را به تمرکز روی نشانه های محیط (توجه بیرونی ) راهنمایی نمایند.