حسگرهای کپه ای و لایه نازک ساخته شده به روش اسپری پایرولیز از ماده اکسید روی و اکسید روی آلاییده با نانولوله های کربنی مورد مطالعه قرار گرفت. نانولوله های کربنی چند دیواره به روش اسیدی با استفاده از محلول 6 مولار عاملدار شدند. طیف ir نانولوله ها، تشکیل پیوند های کربوکسیل و هیدروکسیل را تایید می کند. نانولوله ها تا زمان یک ماه تعلیق خوبی در حلال قطبی آب نشان دادند. میکروگراف fesem، نانولوله های منفرد پراکنده در بدنه ی حسگر و دیسپرس شدن موثر نانولوله ها را نشان می دهد که عاملدار شدن نانولوله ها را تایید می کند. اثر افزودن این نانولوله ها به حسگر های کپه ای اکسید روی و حسگر های لایه نشانی شده به روش اسپری پایرولیز بررسی شد و سپس خواص حسگری حسگرهای ساخته شده نسبت به اتانول مورد مطالعه قرار گرفت. افزودن نانولوله های کربنی سبب بهبود پاسخ حسگرهای لایه نشانی شده گردید. حسگرهای کپه ای دارای نانولوله کربنی با دمای بازپخت پایین500°c نیز پاسخ بهتری نسبت به اکسید روی خالص ارایه دادند. میکروگراف fesem نمونه ها، به هم پیوستن دانه های اکسید روی و تشکیل صفحه های لایه لایه را با افزودن نانولوله های عاملدار شده نشان داد. حسگرهای کپه ای دارای نانولوله کربنی عاملدار شده، بدون بازپخت نیز از استحکام خوبی برخوردار بوده و پاسخ بسیار بهتری نسبت به اکسید روی خالص بازپخت شده نشان دادند. اثر پیرایش سطحی بر حسگرهای اکسید روی خالص نیز بررسی شد. پاسخ حسگری با پیرایش سطح حسگر افزایش یافت. پیرایش های با عمق زیاد به سبب گیر افتادن الکترونهای آزاد شده باعث کاهش پاسخ حسگر شد. اثر پالس گرمایی بر کاهش زمان بازیابی حسگرها بررسی شد که سبب 200 تا 300 درصد کاهش زمان بازیابی، و بازیابی کامل حسگر ها در دماهای کار پایین گردید.