در پژوهش پیش رو که با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است و جمع آوری اطلاعات آن به صورت کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته است، هدفی که دنبال می شود بررسی بصری نقوش زیورآلات دوره صفوی و دوره قاجار بوده و سعی شده است تا با بررسی بصری نقوش موجود در آنها از ویژگی های زیورآلات آن دوره مطلع شویم. گنجینه جواهرات دوره صفوی در بزرگترین گنجینه های جهان قرار می گیرد و شاخصه اصلی هنری آن دوره را که زیورآلات است نمایش می دهد. زیورآلات هر یک از این دو دوره، انواع گوناگون نقوش گیاهی، تجریدی، انسانی، حیوانی و دست انسان را در بر می گرفته است که علاوه بر جنبه های تزئینی، مفاهیم و مضامین خاص و گاه اسطوره ای را دارا می باشد. هنرمندان سازنده این جواهرات بر اساس باورها و اعتقاداتشان این آثار را به وجود می آورده اند. در میان نقوش زیورآلات این دو دوره تاریخی نقوش تجریدی بیش از نقوش دیگر مورد استفاده قرار گرفتند. علاوه بر تحلیل معنایی نتایج به دست آمده از بررسی ارزشهای بصری این نقوش، نشان از تاثیر پذیری هنر قاجار از هنر دوره صفوی و همچنین هنر مغرب زمین دارد. به طور کلی در نقوش دو دوره نام برده شده اشتراکات فراوانی وجود داشته و در برخی موارد تفاوت هایی نیز احساس می گردد. اما آن چه حائز اهمیت است تاثیر پذیری دوره قاجار از دوره صفوی است.