شهروندان هر شهر به منظور پاسخگویی به طیف وسیعی از نیازهای شغلی، تحصیلی، تفریح، خرید، دریافت خدمات و ... از سیستم حمل و نقل همگانی یا شخصی استفاده می کنند. امروزه رشد استفاده از خودرو شخصی در شهرها منجر به آلودگی هوا شده است که این امر استفاده از هوای پاک که از طبیعی ترین حقوق بشر است را، الی الخصوص در کلان شهرها، با مشکل مواجه ساخته است. اصفهان به عنوان دومین شهر صنعتی کشور سالهاست که با این معضل دست و پنجه نرم می کند. به منظور رفع یا تقلیل شدت آلودگی هوا پیشنهادات بسیاری وجود دارد که از آن جمله می توان به جایگزینی خودرو شخصی تک سرنشین با وسائط نقلیه عمومی شهری اشاره کرد. در این پژوهش با استفاده از اصول بازاریابی اجتماعی و با بهره گیری از مدل رفتار برنامه ریزی شده، مدلی مفهومی به منظور بررسی تأثیر آمیخته بازاریابی اجتماعی بر قصد کارکنان دانشگاه های دولتی شهر اصفهان در جایگزینی خودرو تک سرنشین با وسائط نقلیه عمومی شهری ارائه گردیده است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت جزء پژوهش های توصیفی- پیمایشی محسوب می گردد. به منظور بررسی رابطه میان متغیرهای پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. نمونه پژوهش 225 نفر از کارکنان سه دانشگاه دولتی شهر اصفهان- دانشگاه اصفهان، دانشگاه پیام نور مرکز اصفهان و دانشگاه هنر اصفهان- بوده است. توزیع پرسشنامه پژوهش به صورت تصادفی طبقه بندی شده انجام پذیرفته است و جهت آزمون فرضیات از نرم افزار amos استفاده شده است. نتایج مبتنی بر فرضیه ها حاکی از آن است که آمیخته بازاریابی اجتماعی بر باورهای رفتاری و باورهای هنجاری کارکنان دانشگاه های دولتی شهر اصفهان تأثیر مثبت و معنادار دارد اما بر باورهای کنترلی این افراد تأثیر منفی دارد. در ادامه تأثیر باورهای رفتاری بر نگرش، باورهای هنجاری بر هنجار ذهنی و باورهای کنترلی بر کنترل رفتار درک شده مثبت و معنادار بوده است. همچنین تأثیر هر سه متغیر نگرش، هنجار ذهنی و کنترل رفتار درک شده بر قصد نمونه آماری پژوهش مثبت و معنادار بوده است. در نهایت تأثیر مثبت و معنادار آمیخته بازاریابی اجتماعی بر قصد مورد تائید قرار گرفت.