چکیده تصوف در صدر اسلام با گرایش برخی از صحابه رسول خدا| به زهد و بی رغبتی به دنیا، ترک خانواده و زندگی، تمایل به جدایی از اجتماع و دوری از مردم، پرداختن به اذکار وعبادات، حرام کردن حلال الهی و توجه به زندگی رهبانی در بین مسلمین شروع که در همان ابتدا بعداز اطلاع رسول گرامی اسلام |از رفتارها واعتقادات غیر شرعی وغیر اخلاقی حضرت بلافاصله بر منبر رفته وبا این رفتارهای افراطی مخالفت کرده وآنها را خارج از دین دانستند بدین ترتیب رفته رفته با گذر تاریخ این منش واعتقادات دچار تغییرات بنیادین در رفتار وگفتار واعتقادات شده و تبدیل به یک جریان شد. این تحقیق در پی آن است تا اولاً: عوامل فاصله گرفتن و جدا شدن از شریعت توسط برخی از صوفیان را شناسایی و کشف کندکه آیا این تغییر در رفتار به دلیل انحراف در مبانی اعتقادی وجهان بینی بوده یا عوامل دیگری در این امر دخیل است؟ و در ثانی: چگونگی شریعت گریزی را ریشه یابی کرده و علل آن را تبیین کندکه آیا ریشه آن داخلی و از درون خود صوفیان بوده یا از بیرون عواملی دست به دست هم داده و باعث جدایی این فرقه از شریعت شده است ثالثاً: مادر پی آن هستیم تا اثبات کنیم شریعت پوسته دین وغیر مهم نبوده بلکه از ضروریات دین بشمار می رود.