هدف این پژوهش، تعیین اثر بخشی مشاوره گروهی شناختی – رفتاری بر اضطراب ریاضی و خودپنداره ریاضی بود. طرح آزمایشی از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون – پس آزمون و گروه گواه بود. برای انتخاب گروههای آزمایش و گواه، از لیست مدارس پسرانه مقطع متوسطه، به روش نمونه گیری تصادفی، یک مدرسه انتخاب و پیش آزمون اضطراب ریاضی بر روی تمامی دانشآموزان مقطع اول این دبیرستان اجرا شد. از میان افرادی که اضطراب ریاضی بالا و خود پنداره ریاضی پایین داشتند، 28 نفر ( 14 نفر گروه آزمایش و 14 نفر گروه گواه) انتخاب شدند. گروه آزمایش با تشکیل گروهی 14 نفری به مدت 8 جلسه، تحت مشاوره گروهی شناختی – رفتاری قرار گرفت. گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکرد. برای جمع آوری دادهها مقیاس اضطراب ریاضی شکرانی ( 1381 ) و خودپنداره ریاضی جورجی ( 1982 ) استفاده شد. دادههای پژوهش با روشهای آمار توصیفی و تحلیل کواریانس تحلیل شد. نتایج این مطالعه نشان داد که مشاوره گروهی شناختی – رفتاری بر اضطراب ریاضی و خودپنداره ریاضی تاثیر معناداری دارد، به طوری که بین میانگین نمرات پس آزمون اضطراب ریاضی و خودپنداره ریاضی دانش آموزان در گروه گواه و آزمایش تفاوت معناداری مشاهده شد. در مجموع، تحلیل نتایج بیانگر تاثیر مثبت مشاوره گروهی شناختی – رفتاری بر اضطراب ریاضی و خود پنداره ریاضی دانش آموزان در گروه آزمایش بود.