هدف این پژوهش بررسی نسبت سنت مسیحی و مدرنیته می باشد که آیا ظهور مدرنیته را در ادامه سنت مسیحی باید دید یا خیر. روش پژوش حاضر از نوع توصیفی و کتابخانه ای می باشد. که به بررسی آرای کارل اشمیت، کارل لویت، لئوی اشتراوس و هانس بلومنبرگ پرداخته شد. یافته های پژوهش نشان داد که دولت مدرن را باید در ادامه سنت مسیحی دید و اساسا دولت مدرن بدون مبانی الهیاتی امکان تحقق نمی یابد. از طرف دیگر، مبانی لیبرالی مدرنیته مانند فرد گرایی را نیز در گسست با سنت مسیحی مطرح کرده و اعتقاد بر آن است که مدرنیته را نوعی از تداوم در گسست و گسست در تداوم دانست و خاص بودگی مدرنیته نیز ریشه در این ترکیب پیچیده میان تداوم و گسست دارد.