با توجه به رونق روز افزون وسایل نقلیه ریلی الکتریکی و نیز اهمیت آن در سیستم حمل و نقل عمومی و همچنین هزینه های گزاف تعمیر و نگهداری قطار های الکتریکی و بستر های ریلی، نیاز به استفاده از سیستم های کنترلی مناسب جهت بهبود عملکرد این گونه قطارها بیش از پیش احساس می شود. از جمله پدیده هایی که بر نحوه ی عملکرد قطار های الکتریکی تأثیر بسزایی می گذارد ، می توان به پدیده لغزش میان چرخ قطار و ریل اشاره نمود. لغزش باعث ساییدگی سطح ریل و همچنین کاهش قطر چرخ و در نتیجه اختلال در عملکرد قطارها می گردد. از اینرو در این پایان نامه اقدام به معرفی عوامل موثر بر لغزش میان چرخ و ریل و نیز تمهیدات لازم جهت کاهش اثرات مخرب این پدیده نموده ایم. از جمله تمهیدات لازم جهت کاهش اثرات نامطلوب پدیده لغزش می توان به استفاده از کنترل کننده های ضد لغزش اشاره نمود. ابتدا مدل دینامیکی قطار الکتریکی مورد نظر را که در این جا قطارtm3 که مورد استفاده در خط متروی تهران – گلشهر می باشد را به کمک سیمولینک نرم افزار متلب شبیه سازی کرده و سپس اقدام به قرار دادن یک سیستم کنترل کننده سرعت از نوع تناسبی - انتگرالی نموده و میزان لغزش به وجود آمده در لحظات اولیه شتاب گیری را بررسی می کنیم، سپس اقدام به قرار دادن سیستم کنترل ضد لغزش فازی نموده و میزان بهبود در عملکرد قطار را مشاهده کرده و آن را با حالت بدون استفاده از سیستم کنترل ضد لغزش مقایسه می کنیم. در نهایت اقدام به طراحی کنترل کننده ضد لغزش با استفاده از سیستم های استنتاج تطبیقی عصبی– فازی کرده و پارامترهای مربوط به کنترل کننده سرعت از جمله زمان صعود، زمان نشست و درصد فراجهش و همچنین پارامترهای مربوط به کنترل کننده ضد لغزش از جمله سرعت زاویه ای موتور، گشتاور خروجی موتور، درصد لغزش، و نیز مدت زمان ناپایدار بودن سیستم را بررسی و با حالت های قبل مقایسه می کنیم.