با توجه به نقش راهبردی حمل و نقل در رشد و توسعه اقتصادی یک کشور و اهمیت موضوع نفت و حمل و نقل آن و همچنین با توجه به وجود رکود و اعمال تحریم های بین المللی که منجر به کاهش درآمد شرکت ملی نفتکش ایران گردید به دنبال راهکارهای مناسب و اقتصادی در جهت خروج از این شرایط و ایجاد بستری مناسب جهت تداوم فعالیت می باشیم. یکی از این راهکارها ایجاد تعادل در ظرفیت حمل و نقل نفت جهت کنترل مازاد عرضه کشتی است، راهکار دوم کنترل مصرف سوخت و تلاش در جهت کاهش مصرف آن می باشد و راه حل آخر اتخاذ تصمیم در جهت خروج اختیاری تعدادی از کشتی ها به جهت کاهش هزینه های جاری با توجه به کاهشی بودن درآمد می باشد که مورد بحث قرار گرفته است.