مشاهده طیف ستاره های اطراف خورشید نشان داده است که خورشید در حبابی از گاز به ابعاد 100 پارسک قرار دارد. به این حباب, گاز حباب محلی می گویند. چگالی ماده میان ستاره ای در این حباب در حدود 0.1 چگالی متوسط ماده میان ستاره ای کهکشان راه شیری است. علاوه بر این ساختار هایی از جنس گاز به شکل صفحه یا رشته در حباب محلی دیده می شود که احتمالا در اثر انفجارات ابرنواختری به وجود آمده اند. این ساختارها به خاطر دمای کم شان در نور مرئی و یا فروسرخ دیده نمی شوند. تنها راه رصد آنها بررسی طیفی ستاره های اطراف است. نور این ستاره ها هنگام عبور از حباب محلی توسط گاز موجود در ساختار جذب می شود. خطوط طیفی حاصل از این جذب قابل اندازه گیری است. در این رساله ما از ستاره های دوتایی برای ره گیری ساختار های حباب محلی کمک گرفتیم. ستاره ها دوتایی از کاتالوگ wds انتخاب شدند. با بررسی طیف هر دو ستاره خطوط طیفی تشکیل شده در ماده میان ستاره ای را مشخص نمودیم. در این بررسی خطوط جذبی بالمر هیدروژن و سدیم دوتایی(na i doublet) مورد توجه قرار گرفتند. همچنین با استفاده از نرم افزار atlas9 طیف مصنوعی ستاره ها را ساختیم که مدل ها بر اساس مدل kurucz انتخاب شدند. در نهایت وجود تفاوت در خطوط ، نشانی از وجود ساختار در ماده میان ستاره ای را دریافتیم.