از آنجا که کنترل نشت آب زیر پی وترک های ناشی از تحمل بارهای داخلی وخارجی در دیواره به جهت عملکرد ایمن در سدها و درالمانهای سازه ای بسیار حائز اهمیت می باشد ، بنابر این بایستی مصالحی در ساخت این المان مورد استفاده قرار بگیرد که بتواند تغییر شکل های متناسب با تغییر شکل های پی را داشته باشد . در این تحقیق تاثیر درصد های مختلف رس های بنتونیت و کائولینیت بر خصوصیات بتن پلاستیک ، به منظور دست یابی به بتنی با مقاومت و شکل پذیری مناسب مورد بررسی قرار می گیرد . نسبت آب به مواد سیمانی برای طرح های حاوی بالای %50 کائولینیت 0.63 و برای طرح های حاوی %50 بنتونیت و بیشتر 0.697 در نظر گرفته شده است. پوزولان مورد استفاده دوده سیلیس می باشد که به مقدار % 15 جایگزین وزنی سیمان شده است. به منظورحفظ شکل پذیری در حد مطلوب نیز ، % 0.1 الیاف پلی پروپیلن به طول 12 میلی متر استفاده گردید. نتایج بدست آمده نشان دادند که با افزایش درصد کائولینیت میزان اسلامپ ،خصوصیات مقاومتی بتن پلاستیک (فشاری، خمشی، کششی) ، مدول الاستیسیته ، میزان انقباض و جذب آب بتن پلاستیک افزایش و میزان شکل پذیری آن کاهش می یابد. اما استفاده از بنتونیت و کائولینیت به نسبت 1 به 1 و حضور %0.1 الیاف پلی پروپیلن می تواند علاوه بر افزایش مقاومت نمونه ها نزدیک به بیشترین مقاومت بدست آمده ،میزان شکل پذیری نمونه ها را نیز تا حد مطلوبی افزایش دهد و از میزان انقباض و جذب آب بتن پلاستیک با گذ شت زمان بکاهد .در تمامی طرح اختلاط ها نتایج آزمایش بتن تازه اسلامپ ونتایج آزمایشات بتن سخت شده شامل مقاومت فشاری، مقاومت خمشی، مقاومت کششی، مدول الاستیسیته، جذب آب و انقباض مورد بررسی قرار گرفته اند . کلید واژه ها: خصوصیات مکانیکی، بتن پلاستیک، کائولینیت، بنتونیت

چکیده اثر نوع عمل آوری بر روی خواص مکانیکی بتن های با رده های مقاومتی متفاوت فرید فیاض نوع عمل آوری اعضای سازه ای بتنی، با شرایط نگهداری نمونه های استاندارد آزمایشگاهی، در بسیاری از موارد نتایج متفاوتی را در ارزیابی مشخصات مکانیکی بتن اجرا شده در پروژه های ساختمانی به همراه دارد. استفاده از روش های متفاوت ارتقای کیفیت بتن در سنین اولیه و نهایی، از قبیل کاهش نسبت آب به سیمان، افزایش عیار سیمان، افزودن پوزولان های با فعالیت زیاد، نیاز به عمل آوری را افزایش می دهد و عدم تحقق عمل آوری مطلوب در این موارد، علاوه بر عدم دسترسی به خصوصیات مورد نظر، منجر به هدررفت هزینه های صرف شده می گردد. در این مطالعه مقایسه مقاومت فشاری کسب شده برای نمونه های نگهداری شده در فضای آزاد با مقاومت نمونه های تحت عمل آوری مرطوب در شرایط آزمایشگاهی انجام پذیرفته است و تغییرات این شاخص با کاهش نسبت آب به سیمان، افزایش عیار سیمان، جایگزینی درصدی از سیمان با دوده سیلیس و همچنین اثر توامان این تغییرات مورد بررسی قرار می گیرد، تا میزان وابستگی بتن های با رده های مقاومتی بالاتر به عمل آوری ارزیابی گردد. ضمناً تاثیر نوع عمل آوری از طریق ارزیابی سرعت امواج اولتراسونیک و تعیین میزان نفوذپذیری مورد توجه بوده است. همچنین بررسی اثر یک روش عمل آوری تسریع شده و ارائه رابطه ای بین مقاومت فشاری 24 ساعته نمونه های تحت عمل آوری تسریع شده و مقاومت 28 روزه نمونه های نگهداری شده تحت عمل آوری مرطوب و واقعی به منظور پیش بینی مقاومت نهایی بتن در کوتاه مدت مورد نظر خواهد بود. واژه های کلیدی: عمل آوری استاندارد، عمل آوری تسریع شده، خصوصیات مکانیکی بتن،ارزیابی اولتراسونیک، تعیین نفوذپذیری