گذشت بیش از سه دهه از تشکیل جمهوری اسلامی ایران با دولت های مختلف، سیاست های تبلیغی متعددی را بجا گذارد که هریک ناظر به بخشی از نظام تبلیغ است. سیاست هایی که مستقیماً به تقویت ویا تضعیف عناصر نظام تبلیغ دین منجر شده است. نقد این سیاست ها بر اساس معیارهایی علمی و برخاسته از نظرگاه رهبران نظام جمهوری اسلامی ایران، نقاط قوت و ضعف آن ها را به تصویر می کشد. این تحقیق با تکیه بر ادبیات تحقیق، برای نظام تبلیغ دین عناصر شش گانه استراتژی، تکنولوژی، ساختار، پیام ومحتوا، منابع مالی و انسانی اعتبارمی کند. از سوی دیگر با روش تحلیل مضمون، الزامات هنجاری عناصرنظام تبلیغ دین از نظرگاه رهبران نظام جمهوری اسلامی استخراج شد. سپس سیاست های مکتوب تبلیغ دین و پاسخ پرسشنامه نخبگان و مدیران ارشد تبلیغ در خصوص اجرا و ارزیابی آن سیاست ها مورد نقد قرار گرفته است. نقدها و نکات در تدوین، اجرا، ارزیابی و محتوای سیاست ها است. بعضی از آنها عبارت است از: نقد های تدوین سیاست های تبلیغ دین در مرحل? شناخت مساله • ابهام وضعیت مساله برای سیاستگذاران • پژوهش و افکارسنجی برای تعیین وضعیت مساله نقدهای تدوین سیاست های تبلیغ دین در مرحله تجزیه و تحلیل و انتخاب گزینه • انتخاب اولویت ها بر اساس نظریه فرهنگی مطلوب و مدون • جامعیت سیاست ها در پاسخگویی به مساله • ورود نظریات و سلایق غیر کارشناسانه • توافق و اجماع همگانی برای انتخاب گزینه نقدهای تدوین سیاست های تبلیغ دین در طراحی سیاست ها • واضح ،ساده و منطقی بودن سیاست • امکان سنجی و بررسی ابعاد و لوازم اجرای سیاست • تحدید نقش نهاد های سیاستگذاری نقد اجرای سیاست ها در ساختارهای تبلیغ دین • سازمان های غیر بومی • تشکیل ستاد و شورا برای اجرای سیاست ها • موازی کاری • تمرکز بر ساختارسازی نقد اجرای سیاست ها در نیروی انسانی تبلیغ دین • افزایش دانش تبدیل سیاست به راهبرد • بازسازی و تقویت نظام گزینش و انگیزش و آموزش نیروی انسانی تبلیغ نقدهای سیاست های تبلیغ دین در مرحله ارزیابی • ایجاد نظام ارزیابی سیاست ها بر اساس تقویت ظرفیتهای پژوهشی و نظام آماری واطلاعاتی • استفاده از ساز وکار کنترل و ارزیابی علمی و عینی در فواصل زمانی مشخص • احیا،توسعه و افزایش ضریب نفوذ نتایج ارزیابی ها در تدوین و اجرای سیاست های آتی • طراحی و تدوین شاخص های ارزیابی نظام تبلیغ دین