واکنش تشکیل کمپلکس بین کاتیون هیدروکسیل آمونیوم با لیگاند درشت حلقوی 18-کرون-6 درسیستم های حلالی (دی- اکسان / متانول) ، (اتیل استات / استونیتریل) ، (اتیل استات / نیتروبنزن) و( استونیتریل / نیتروبنزن) و نیز واکنش بین لیگاند درشت حلقوی دی بنزو 18-کرون-6 با کاتیون هیدروکسیل آمونیوم در سیستم های حلالی (اتیل استات / متانول) ، (اتیل استات / استونیتریل) ، (اتیل استات / نیتروبنزن) ، (استونیتریل / نیتروبنزن) و (اتیل استات / 1و3- دی کلرو -2- پروپانول) در دماهای مختلف به روش هدایت سنجی مورد مطالعه قرارگرفت. نتایج بدست آمده نشان می دهد که کمپلکسهای تشکیل شده دارای استوکیومتری 1:1[ml] می باشند. مقادیر ثابتهای پایداری کمپلکسها که با استفاده از داده های هدایت سنجی تعیین شدند ، نشان می دهند که پایداری کمپلکسهای تشکیل شده تحت تأثیر ماهیت و ترکیب حلال قرارمی گیرد. درتمام مخلوط های دوجزیی حلال ها یک ارتباط غیر خطی برای تغییرات ثابت پایداری کمپلکس های تشکیل شده برحسب ترکیب حلال مشاهده می شود. این نوع رفتار به برهم کنش های حلال- حلال درمخلوط های دوتایی حلال نسبت داده می شود. مقادیر پارامترهای ترمودینامیکی ( ?h?c , ?s?c , ?g?c ) برای کمپلکس ها از وابستگی دمایی ثابت های پایداری بدست آمده اند. این نتایج نشان می دهند که ترمودینامیک واکنش های تشکیل کمپلکس تحت تأثیر ماهیت و ترکیب درصد مخلوط حلال ها قرار می گیرد. در سیستم های حلالی مورد مطالعه ، آنتروپی ، آنتالپی و در برخی از موارد هر دو عامل مساعد برای تشکیل کمپلکس می باشند.