نام پژوهشگر: غلام حسین یوسفی
مهدخت فهام هومان شکراللهی
ذرات مغناطیسی در زیست پزشکی به ویژه در زمینه دارورساانی باه دلیال ویژگای - هاای منحصر به فردشان قابل توجه بوده به آن جهت که خواص مغناطیسی آن ها بسیاری از کارها از جمله هدف یابی را تسهیل می کند . در این پژوهش نانوذراتی با فرمول کلی fexmn1-xfe2o4 به روش همرسوبی سنتز شده اند. در ابتدا تأثیر افزایش یون fe2+ تا حذف کامل آن در سیساتم و رسیدن به فریت منگنز مورد بررسی و دو پوشش پلی اتیلن گلیکول و کوپلیمرکیتوزان آمفی 0 )وزنای پلیمار: ناانوذره( بعناوان پوساته پلیماری در :0/55 ،0 :0/5، 0 : فیل با سه نسابت 0 سیستم ذکر شده مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از اطمینان از حصول خصوصایات ماورد نظار، داروی متوترکساات روی ساطن ناانوذرات باارگیری شاد. ترکیاب، انادازه، سااختار و خاواص مغناطیسی نانوذرات بوسیله روش های، آنالیزور اندازه ذره، طیاف سانجی ماادون قرماز، پاراش اشعه ایکس و مغناطش سنج نمونه لغزشی اندازه گیری و گزارش شد. مشخص گردید که نانوذره مغناطیسی با ترکیب fe0.3mn0.7fe2o4 باا مغنااطش اشاباع emu/g 55/46 بهتارین نموناه جهت سیستم مورد بررسی می باشد. همچنین نانوذرات پوشش داده شده با پلی اتیلن گلیکاول وکوپلیمرکیتوزان آمفی فیل با نسبت 0:0 دارای بالاترین میزان احتباس دارو در گاروه خاود ، و در کل نانوذرات پوشش داده شده با کوپلیمر کیتوزان آمفی فیل دارای بالاترین میزان احتباس می 35 %(. نانوذرات مذکور) با مغناطش اشباع / باشند ) 6 emu/g 03/64 تحت شارایط مشاخص 5/6، 6/ 60 )در دو 6 °c جهت بررسی میزان آزادسازی دارو درون دستگاه انکیباتور با دماای ph = ( قرار گرفت و نمودار درصد آزادسازی بر حسب زمان تاا h 65 رسام گردیاد. مشااهده 6/ گردید که میزان رهایش دارو در 6 ph = 5/ تنها 4% بوده و در 6 ph = %55 می باشد.