امروزه دانش به عنوان مهم ترین و با ارزش ترین سرمایه هر سازمانی می باشد. تغییرات سریع و رشد افزون، هر سازمانی را بر آن می دارد تا برای بقاء تمام تلاش خود را در مدیریت دانش به کار گیرد. دانشگاه ها نیز به دلیل ماهیت عملکردی خود به عنوان مراکز اصلی خلق و اشاعه ی دانش می توانند بیشترین بهره را از مدیریت دانش ببرند. ایجاد نوآوریها و در نتیجه خلق دانش جدید از دیر باز از مهمترین کارکردهای موسسات دانشگاهی به شمار آمده است. تحقیق کنونی درصدد است تا با بکارگیری مدل گولد و تطبیق آن به سازمانهای غیر انتفاعی به بررسی ارتباط میان مدیریت دانش و نوآوری در حوزه آموزش عالی بپردازد. بر اساس این مدل، مدیریت دانش از دو بخش اصلی تشکیلی شده است: زیرساخت های مدیریت دانش (فرهنگ، ساختار و تکنولوژی) و فرآیندهای مدیریت دانش (اکتساب دانش، انتقال دانش، کاربرد دانش و نگهداری از دانش) و در نهایت رابطه آن با قابلیت نوآوری در دانشگاه بررسی خواهد شد. روش پژوهش تحقیق حاضر توصیفی_پیمایشی است. جامعه مورد مطالعه کادر آموزش دو دانشگاه مورد مطالعه است. داده های با استفاده از پرسشنامه گردآوری شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد هر دو دانشگاه از میان عوامل زیرساخت های سازمانی بررسی شده (فرهنگ، ساختار و تکنولوژی) در زمینه فرهنگ و ساختار سازمانی در سطح نسبتاٌ نامطلوبی قرار دارند و در زمینه زیرساخت تکنولوژی در سطح نسبتاٌ مطلوبی قرار دارند. همچنین در خصوص فرآیندهای مدیریت دانش (اکتساب دانش، انتقال دانش، کاربرد دانش و حفاظت از دانش)، هر دو دانشگاه در زمینه اکتساب، انتقال و حفاظت از دانش در سطح نسبتاٌ مطلوبی قرار دارند و در خصوص فرآیند کاربرد دانش در سطح نسبتاٌ نامطلوبی قرار دارند. در نهایت دو دانشگاه در زمینه نوآوری در سطح نسبتاٌ مطلوبی قرار دارند.