استافیلوکوکوس به عنوان شایع ترین علت عفونت های مرتبط با بیوفیلم شناخته شده است. به نظر می رسد توانایی تشکیل بیوفیلم نقش مهمی در عفونت های استافیلوکوکی بازی می کندpia . (پلی ساکارید چسبنده بین سلولی) مسئول تشکیل بیوفیلم استافیلوکوکی است که توسط اپرون ica کد می شود. عفونت های توأم با بیوفیلم معمولاً برگشت پذیر بوده و به درمان به سختی پاسخ می دهند. در این مطالعه تولید بیوفیلم در 100 ایزوله استافیلوکوک جدا شده از بیماران کلینیکی مورد بررسی قرار گرفت. تمام ایزوله ها بر اساس روش های استاندارد شناسایی شد (27 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس و 73 ایزوله استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس). بررسی فنوتیپی تشکیل بیوفیلم با استفاده از دو روش کنگورد و لوله ای انجام گردید و تمامی ایزوله ها از لحاظ حضور ژن های اپرون ica با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز(pcr) مورد ارزیابی قرار گرفت. از مجموع 100 ایزوله جدا شده (27 ایزوله استافیلوکوک اورئوس و 73 استافیلوکوک اپیدرمیدیس) 68٪ تولید بیوفیلم کردند. توزیع فرکانس ژن های مورد مطالعه به صورت 11٪ icar، 12٪ icac، 14٪ icab، 19٪ icad، و 16٪icaa مشاهده شد. در روش pcr ، از بین ایزوله های دارای توانایی تشکیل بیوفیلم با دو روش فنوتیپی (لوله ای و کنگورد) به ترتیب 27% و 30% ایزوله های لوله ای مثبت و کنگورد مثبت دارای اپرون ica بودند. همچنین 45% لوله ای مثبت و 65% کنگورد مثبت، فاقد اپرون ica بودند. این مطاله نشان داد که نتایج فنوتیپی با فراوانی ژنوتیپی همخوانی ندارد و تشکیل بیوفیلم به عوامل دیگری غیر ازحضور اپرون ica بستگی دارد.