هوش هیجانی شکل تکامل یافته ای از توجه به انسان در سازمان ها و ابزاری نوین در جهت بهبود کیفیت عملکرد افراد در سازمان ها به شمار می آید. وجود هیجان های اجتماعی یکی از مولفه های اساسی تعاملات اجتماعی است که در تمام کشورها و جوامع دیده می شود. هوش هیجانی در دهه اخیر به موضوع تحقیقاتی جذابی تبدیل شده است. اندیشمندان زیادی از رشته های گوناگون اقدام به تحقیق و نگارش مطلب درباره کاربرد این حقیقت همیشه موجود ولی نسبتاً ناشناخته نموده اند. به دلیل اینکه این مفهوم در حقیقت به روان و خصوصیات رفتاری انسان ها توجه می کند و از سوی دیگر نقطه تمرکز مدیریت دانش نیز انسان ها و چگونگی تمایل آنان بر تسهیم دانش می باشد، توجه به این یافته علمی می تواند در موفقیت علم مدیریت دانش نقش بسیار مهمی ایفا کند. در این پژوهش سعی شده است از زاویه جدیدی به مبحث مدیریت دانش نگریسته شود و در پی آن است که چگونه می توان از هوش هیجانی برای بهبود فرایند تسهیم دانش استفاده نمود. بدین ترتیب برای نخستین بار هوش هیجانی در حوزه مدیریت دانش در ایران معرفی می گردد. رویکرد پژوهش از نوع توصیفی / پیمایشی و جامعه آماری آن، شامل کارکنان شاغل در شرکت نفت ایرانول در شهر تهران می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 230 مورد انتخاب گردید. برای گردآوری داده های موردنیار از روش کتابخانه ای، پرسشنامه و روش میدانی استفاده شده است. پس از جمع آوری و تلخیص داده ها، کلیه فرضیه های پژوهش با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نرم افزار lisrel مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته های پژوهش موید آنست که بین هوش هیجانی و تسهیم دانش رابطه معنی دار و مثبتی وجود دارد.