منطقه شیربند قسمتی از حوضه رسوبگذاری البرز شرقی است که در شمال دامغان واقع شده است. مطالعات چینه نگاری در این منطقه وجود واحدهای سنگی پالئوزوئیک، مزوزوئیک، سنوزوئیک با روند شرقی - غربی تا شمال شرق - جنوب غرب را نشان می دهد. در این تحقیق ویژگی های سینماتیکی و حرکتی گسل ها و چین های موجود در منطقه و هم چنین تحلیل میدان تنش منطقه مورد بررسی قرار گرفته است. گسل های اصلی موجود در منطقه دارای امتداد شرقی - غربی تا شمالِ شرق - جنوب غرب با سازوکار چپ لغز و معکوس هستند. گسل هایی با چنین سازوکار و آرایش هندسی با الگوی ترافشارشی چپ گرد ناحیه ای (البرز شرقی) انطباق دارد. مطالعاتِ ساختاری چین های موجود در منطقه مورد مطالعه نشان می دهد که چین های اصلی موجود در ناحیه دارای روند شرقی - غربی تا شمال شرق - جنوب غرب می باشند که این سوگیرش و جهت گیری را می توان به حرکت رو به شمال صفحه عربی نسبت داد. اکثر چین های اصلی موجود در ناحیه بر اساس دسته بندی زاویه بین یالی (fluety 1964)، در محدوده چین های باز قرار می گیرند. بررسی ساختاری چین ها و گسل های موجود در منطقه نشان می دهد میدان تنش بیشینه حاکم بر منطقه دارای روندی شمالی - جنوبی می باشد. علاوه بر چـین ها و گسل هـا، غارشیربند از دیگر ساختارهای موجود در جنوب منطقه مورد مطالعه می باشد. نتایج بررسی ها نشان می دهد که تکتونیک حاکم بر منطـقه نـقش مهمی در چگونـگی شکل گیری و گسترش این غار داشته است. سطوح گسلی و هم چنین خطواره های درزه ای مشاهده شده در این غار می تواند شاهدی برای این موضوع باشد.