حمل و نقل یکی از بهش‏ های مهم اقتصادی می باشد که بر روی توسعه و رفاه عمومی کشورها تاثیرگذار است. این در حالی است که این بخش یکی از بزرگترین مصرف کننده های فرآورده های نفتی و در نتیجه عامل بزرگ پخش گازهای گلخانه ای به ویژه گاز می¬باشد. در این سال ها ، افزایش شمار خودروها مشکلات فزاینده ای همچون ترافیک سنگین و آلودگی در حمل و نقل را باعث شده است. آشکار است که همراه با افزایش در حجم ترافیک، تولید گاز نیز افزایش می یابد. انتشار می تواند با بهبود در عملیات ترافیک بهبود یابد. یکی از مهمترین مسئله¬ها در بهبود حمل و نقل، مسئله ی مسیردهی خودرو می باشد. با توجه به افزایش روز افزون ترافیک در جاده های درون شهری، لزوم توجه به مسئله ی مسیردهی خودرو با در نظرگیری عامل ترافیک برای یک مسیردهی موفق اجتناب ناپذیر شده است. مناسب ترین رویکرد برای مواجه با ترافیک در مسیردهی خودرو، مسیردهی زمان مند می باشد. هدف این پژوهش ارائه ی یک مدل بهینه سازی بر اساس ترافیک برای مسئله مسیردهی زمان‏مند خودرو می باشد که در آن شاخص های اقتصادی و زیست محیطی بهبود یابد. برای دستیابی به این هدف از یک رویکرد جدید در مسیردهی زمان مند خودرو استفاده شده است. این رویکرد جدید شامل استفاده از استراتژی های گزینه ی سرعت، مدت زمان توقف در گره و زمان حرکت از دپو برای بهبود در مسیردهی خودرو می باشد. رویکرد مدل¬سازی این پژوهش، برنامه ریزی عدد صحیح مختلط می باشد همچنین برای حل مدل ارائه شده از یک روش ابتکاری دو مرحله ای استفاده شده است. برای نشان دادن بهبودهای مسیردهی زمان مند، یک نمونه واقعی از مسیردهی در یک شرکت پخش موادغذایی در شهر بوشهر انتخاب شده است. یافته‏ها نشان می‏دهد که با توجه به معیارهای مدت زمان هر سفر، مدت زمان کل، سرعت در شبکه توزیع و میزان آلایندگی، مدل پیشنهادی می‏تواند به حل بهینه دست یابد.