مثنوی "یوسف و زلیخا" یکی از سروده های "ملّاحاذق هروی" از شاعران قرن 12 و 13 ه . ق. است. این دیوان در مجموعه ای بالغ بر4000 بیت در قالب مثنوی سروده شده که در اثر حاضر، حدود 2000 بیت از آن تصحیح شده است و شیوه ی تصحیح، روش التقاطی بوده است. نسخه دارای 65 عنوان می باشد و بعضی از عناوین، تمثیل هایی است که شاعر برای روشن شدن مفهوم در میان داستان ها ذکر کرده است. موضوع نسخه، داستان عشق زلیخا، همسر عزیز مصر، به حضرت یوسف علیه السّلام است و از نوع ادبیات غنایی به شمار می آید. اشعار دیوان حاذق، سرشار از آرایه های لفظی و معنوی است که از میان انواع آن، آرایه های ادبی جناس، تشبیه و استعاره، از بسآمد بیشتری برخوردار است. از آنجا که شاعر دوره ی بازگشت ادبی را تجربه کرده است، می توان تا حدودی ویژگی های زبانی سبک خراسانی را در اثر وی مشاهده نمود. به دلیل اینکه زادگاه شاعر شهر هرات است، لهجه ی هراتی در اثر او مشهود است.

انگیزش فاکتوری کلیدی دریادگیری بخصوص یادگیری زبان دوم می باشد. در حقیقت انگیزش بعدی منفی دارد که عدم انگیزش میباشد. عدم انگیزش از دست دادن انگیزش موجود می باشد که میتواند منجر به عدم موفقیت دانشجویان در یادگیری زبان دوم شود. علی رغم اهمیت عدم انگیزش تحقیقات بسیار کمی در این زمینه انجام شده است. هدف این تحقیق پیدا کردن مهمترین فاکتور عدم انگیزش در میان دانشجویان رشته های مهندسی و علوم انسانی بود. علاوه بر آن هدف این تحقیق پاسخ به این سوالات بود که آیا تفاوت معناداری بین دانشجویان دو رشته ی مهندسی و علوم انسانی وجود دارد یا خیر؟ در این تحقیق از فرم تغییر یافته ی پرسشنامه ی ساکایی و کیکوچی توسط کیوانپناه و قاسمی(2011 ) استفاده شد که پایایی آن .87 بود.این پرسشنامه بین 300 (150 دانشجوی مهندسی و 150 دانشجوی علوم انسانی) توزیع شد که این دانشجویان از سه شهر قم کاشان و تهران واز هفت دانشگاه مختلف بودند.نتایج تحقیق نشان داد که سه عامل: "محتوی و مواد درسی و وسایل کمک آموزشی" و "معلم" و "نگرش به یادگیری زبان دوم" مهمترین عوامل عدم انگیزش درهر دو گروه دانشجویان مهندسی و علوم انسانی بودند. همچنین نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در عوامل عدم انگیزش بین دانشجویان مهندسی و علوم انسانی. نتایج این تحقیق برای مولفان و نویسندگان کتب درسی انگلیسی برای دانشجویان غیر زبانی و همچنین اساتید زبان انگلیسی مفید خواهد بود