آسیبها و علل مرتبط با آنها در تمام رشته ها ورزشی به خصوص رشته های گروهی مورد توجه مسوولان تربیت بدنی بوده است و متاسفانه در کنار تمام مزایا و محسناتی که برای ورزش و تربیت بدنی متصور است، پدیده ی آسیب همواره با آن همراه و پابه پای آن رشد کرده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه ریسک فاکتورها با آسیبهای ورزشی هندبال در دانش آموزان دختر هنرستان فاضله مشهد می باشد. روش شناسی: برای بررسی آسیب از فرمهای گزارش آسیب (فولر و همکاران 2006) استفاده شد و انواع آسیبها و بخش های آسیب دیده ورزشکاران در سال تحصیلی 90-91 و 91-92 توسط تیم تحقیق ثبت گردید. ویژگیهای مورد تحقیق دانش آموزان آسیب دیده شامل: قد، وزن، شاخص توده بدن، درصد چربی و نسبت دور کمر به باسن مورد ارزیابی قرارگرفت. تحقیق حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است که رابطه بین متغیرهای تحقیق با استفاده از آزمون ناپارامتریک خی دو در سطح معنادار (p?0.05) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته ها: در بین 150 دانش آموز شرکت کننده در کلاس هندبال، 71 نفر از آنها در طی برگزاری کلاس آسیب دیده اند. بخش های آسیب دیده بدن در رشته هندبال اندام فوقانی با ( 3/43%) در رتبه اول و اندام تحتانی (22/85%) ، تنه و ستون مهره ها (%22/85) سر و صورت (11%) در رتبه نهایی قرار گرفت. در قسمت نوع آسیبها، آسیبهای وتری- عضلانی (55%) و سپس مفصلی- لیگامانی (22/85%) بیشترین نوع آسیبها بودند و کمترین نوع آسیب شامل آسیبهای استخوانی (8/8%) و آسیبهای پوستی (7/7%) می باشد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به رابطه موجود بین عوامل احتمالی آسیب زا و بروز آسیب در بخش های مختلف بدن، ورزشکاران و مربیان باید عوامل که باعث بروز آسیبها در رشته هندبال می شود را به خوبی شناسایی کرده و جهت مقابله با آنها راه حلهایی ارائه نمایند،تا کیفیت بازیها را بهتر و خطر آسیب دیدگی را در دانش آموزان کاهش دهند