برنامه ریزی منابع سازمان (erp ) روشی برای برنامه ریزی و کنترل موثر تمامی منابع سازمان می باشد. در واقع در یک سیستم erp، تمام اطلاعات در قالب یک بانک اطلاعاتی مشترک، در کلیه قسمت های مورد نیاز مورد استفاده قرار می گیرند و بخش های مختلف سیستم به طور یکپارچه با یکدیگر در تعامل می باشند. هدف این پژوهش، شناسایی موانع و محرک های استفاده از erp و ارزیابی (سنجش) میزان تاثیر آن ها در بکارگیری و کاربست آن می-باشد. در این پژوهش، پس از طرح موضوع، به بیان محرک ها و موانع سازمان ها در گرایش به استفاده از epr با توجه به ادبیات موضوع و مبانی نظری تحقیق، پرداخته شده است. در این قسمت، تمایل و گرایش سازمان ها به استفاده از erp متاثر از 2 عامل محرک یا برانگیزاننده ها و موانع یا محدودیت ها ذکر گردیده که محرک ها شامل عوامل محیطی/ استراتژیکی، فرآیندی و فنی و موانع نیز شامل عوامل فردی، فرآیندی، فرهنگی و منابعی می باشند و همچنین جامعه آماری پژوهش جهت سنجش عوامل، شامل موسسات و شرکت های صنعتی، تولیدی و خدماتی در شهر مشهد، انتخاب شده است. جهت آزمون فرضیه ها و پاسخ به سوالات تحقیق، بر اساس مدل اقتباس شده از ادبیات موضوع و مبانی نظری تحقیق، از روش آزمون همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شده است. یافته ها و نتایج پژوهش جهت تعیین محرک ها و موانع، نشان می دهد که میزان سطح یکپارچگی سیستم اطلاعاتی سازمان ها با عوامل محرک رابطه مثبت و با عوامل مانع رابطه عکس دارد همچنین در بررسی رابطه خطی بین محرک ها و موانع با یکپارچگی سیستم منابع سازمان ها نیز، با استفاده از تحلیل رگرسیون، نشان داده شد که دو عامل فنی و فرآیندی از محرک ها و سه عامل فردی، منابعی و فرآیندی، از موانع، با میزان سطح یکپارچگی سیستم منابع سازمان ها رابطه خطی دارند و به عنوان مولفه های موثر، در تمایل سازمان ها به استفاده و کاربست سیستم های یکپارچه منابع سازمان (erp)، به حساب می آیند.