وقتی ذره ی بارداری تا بش می کند انرژی خود را به صورت گسیل می کند، در این صورت انتظار داریم که اگرنیروی خارجی f_extبر ذره وارد شود دیگر شتاب آن از رابطه ی m^(-1) f_ext به دست نمی آید.در نتیجه باید نیروی دیگری را که مربوط به تابش ذره است و بر آن وارد می شود را در نظر بگیریم. این نیروی اضافی در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 توسط آبراهام و لورنتس به دست آمد و نیروی آبراهام-لورنتس نامیده شد. f_(abraham-lorentz )=m?a ? که ?=2r/3c و r شعاع کلاسیکی ذره ی باردار است. که این نیرو دو مشکل پیش شتاب و گریزندگی را دارا می باشد. پیش شتاب به این معنی است که قبل از اینکه به ذره نیرو وارد شود، ذره شتاب دارد. و گریزندگی هم به این معنی است که وقتی که نیروی خارجی صفر(برای بار آزاد) است شتاب آن غیر صفر است. بعدها دیراک حالت نسبیتی این فرمول را بیان کرد سپس آن را نیروی لورنتس-آبراهام-دیراک نامید، که همان مشکل پیش شتاب و گریزندگی را داراست. لانداو و لیفشیتز در حالت محدودی این نیرو را تعیین کرده است که مشکل پیش شتاب و گریزندگی را ندارد. در این پایان نامه این نیروها و مشکل پیش شتاب و گریزندگی آنها را مرور می کنیم. در ادامه طبق مرجع [3]، برای اینکه بدانیم چرا نیروی آبراهام-لورنتس دارای مشکل پیش شتاب وگریزندگی می باشند ولی نیروی لانداو-لیفشیتز این مشکل را ندارد آنها را با هم مقایسه می کنیم. حال با حفظ جمله ی چهارم در بسط نیروی آبراهام-لورنتس برای مشتق m^(-1) f_ext=1/4 ??a ?-?a ?+a که ? ثابت زمانی دیگری است که وابسته به توزیع بار ذره است را بررسی می کنیم. ما نشان خواهیم داد این معادله هر دو مشکل گریزندگی و پیش شتاب را دارد. مسئله ی دیگر این است که برای یک ذره که دارای سقوط آزاد است، اگر شتاب ثابت باشد نیروی آبراهام-لورنتس-دیراک صفر می باشدبنابراین نباید آن ذره انرژی از دست داده باشد. طبق مرجع [4] و [5]، درباره ی اینکه بخشی از انرژی جنبشی یک ذره ی باردار،1/2 mv^2، دارای انرژی شات می باشد بحث می کنیم که e_schott=m??^4 v.a است که متناسب با شتاب ذره می باشد. در ضمن برای ذره ی باردار که دارای سقوط آزاد است، جمع این انرژی ها ثابت است