بررسی رشد اقتصادی با در نظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی مدت های مدیدی است که مورد توجه اقتصاد دانان قرار گرفته است.اکثر دانشمندان اقتصاد محیط زیست معتقدند در مراحل اولیه توسعه و در مرحله سریع صنعتی شدن،تقریبا تمام اقتصاد ها رشد چشمگیری در میزان آلاینده ها را تجربه می کنند که اقتصاد را به سمت مشکلات زیست محیطی وخیمی سوق می دهد اما به تدریج که اقتصاد به مراحل بالاتر توسعه یافتگی می رسد کیفیت محیط زیست نیز بهبود می یابد. علت آن می تواند الگوی در حال تغییر ترجیحات مردم برای داشتن محیط زیست پاک تر و وضع سیاست ها و کنترل هایی خاص روی انتشار آلودگی توسط دولت ها باشد.بنابراین می توان بیان داشت که در فرآیند رشد و توسعه اقتصادی ،ابتدا شاهد تخریب و سپس بهبود محیط زیست می باشیم. این روند تغییرات باعث به وجود آمدن رابطه u شکل معکوس بین رشد اقتصادی و کیفیت زیست محیطی می شود که در ادبیات اقتصاد محیط زیست به منحنی زیست محیطی کوزنتس (ekc) معروف است. در این راستا و با توجه به اهمیت موضوع در این مطالعه تاثیر تعدادی از عوامل اقتصادی از جمله شهری شدن، تمرکز شهری، رشد اقتصادی، تجارت آزاد و مصرف انرژی بر کیفیت محیط زیست که در این مطالعه شاخص آن سطح انتشار گاز دی اکسید کربن در نظر گرفته شده است با استفاده از روش رگرسیون مورد بررسی قرار گرفته است. در نهایت پس از تخمین روابط موجود با توجه به ضرایب متغیرها اثر متغیرهای رشد اقتصادی ، شهری شدن، مصرف سوخت های فسیلی و صادرات بر کیفیت محیط زیست منفی بدست آمده است و در مقابل اثر تمرکز صنعتی و واردات مثبت بوده است.