با توجه به اهمیت تعیین دبی پیک سیلاب در طراحی سازه¬های هیدرولیکی در رودخانه ها و نیز پیشگیری از خسارات مالی وجانی ناشی ازسیلاب بر مناطق مسکونی، اراضی زراعی، تأسیسات و ... لازم است که نسبت به محاسبات دقیق اقدام شده، تا بتوان بر اساس دبی طراحی مناسب و منطبق بر واقعیت، سازه های مورد نظر را اجرا نمود. در حوزه های فاقد آمار جهت محاسبه دبی پیک سیلاب، اغلب از روابط تجربی استفاده می شود. دبی حاصل از این روابط، حاصل از تحلیل های منطقه ای سیلاب می باشد و جنبه منطقه ای دارد. در این روابط به مکانیزم ایجاد رواناب توجه نشده است و در واقع فقط برآیند مجموعه عوامل موثر بر رواناب در نظر گرفته شده است و نتایج این روابط با خطای قابل ملاحظه ای همراه است. از همین¬رو پذیرش نتایج حاصل از روابط تجربی نیاز به نظر کارشناسی دارد. در این راستا تعداد 9 حوزه آبریز با مشخصات محیطی، فیزیکی و اقلیمی مشابه انتخاب گردید، که پس از استانداردسازی داده های ثبت شده توسط ایستگاه هیدرومتری، دبی پیک سیلاب آنالیز و در نرم افزار minitab رگرسیون خطی بین پارامترهای فیزیکی حوزه و دبی پیک سیلاب برقرار گردید. با توجه به دبی پیک مشاهداتی در ایستگاه هیدرومتری، بهترین رابطه برآورد دبی پیک سیلاب در دوره بازگشت های مختلف بر اساس نزدیکی نتایج به واقعیت ، حداقل میانگین مربعات خطا و همچنین ضرائب تأثیر هر یک از خصوصیات فیزیکی حوزه¬ها انتخاب، و نتایج آن با نتایج حاصل از روابط تجربی مقایسه گردید. می¬توان نتیجه گرفت که معادلات حاصل از روابط همبستگی آماری در تعیین برآورد دبی پیک سیلاب در حوزه¬ها و مناطق مورد نظر، قابل استناد می باشد.