شاخصی معین و معمولی در اولتراسونوگرافی، برای تشخیص تغییر اندازه کبد سگ وجود ندارد. هدف از این مطالعه معرفی معیاری جدید در خصوص اندازه گیری کبد سگ با اولتراسونوگرافی می باشد. بدین منظور ده قلاده سگ آمیخته سالم که از نظر وضعیت بدنی و سن در یک اندازه بودند، انتخاب شدند. رادیوگرافی جانبی راست به چپ از قفسه سینه و شکم تهیه شد. اولتراسونوگرافی کبد با اسکن عرضی و اسکن طولی از خلف جناغ و همچنین اسکن از فضاهای بین دنده ای هفت تا یازده انجام پذیرفت. شاخص های عمق و فاصله پشتی- شکمی کبد و عمق سیاهرگ های باب و میان خالی خلفی، و حداقل فاصله این دو سیاهرگ از یکدیگر سنجیده شد. در پایان پنج سگ از ده سگ آسان کشی و کالبدگشایی شدند و وزن، حجم و اندازه های واقعی کبد آنها مشخص و با اندازه گیری های اولتراسونوگرافی سنجیده شد. علاوه بر این، ارتباط بین شاخص های اندازه گیری شده در اولتراسونوگرافی کبد، با وزن و ابعاد بدنی سگ بررسی شد. با فرض اینکه روش با دقت انجام گرفته است، ثابت شد که برخی از این اندازه گیری ها قابل تکرار می باشند. در اسکن از فضا های بین دنده ای، درصد تکرارپذیری شاخص های ذیل بالای نه درصد می باشد: عمق کبد در فضای بین-دنده ای ده، عمق سیاهرگ میان خالی خلفی و عمق سیاهرگ باب در فضای بین دنده ای یازده و شاخص فاصله لبه پشتی کبد تا زواید خاری مهره های کمر در فضای بین دنده ای هفت (اندازه گیری شده با اولتراسونوگرافی و متر). همبستگی مثبت معنادار بین وزن حیوان و عمق کبد در فضاهای بین دنده ای نه، ده و یازده وجود دارد. در پنج سگ کالبدگشایی شده، میانگین درصد وزن کبد به وزن بدن 22/3 درصد می باشد. بر اساس یافته های این تحقیق بهترین پنجره صوتی برای اندازه گیری کبد با اولتراسونوگرافی فضاهای بین دنده ای ده و یازده می باشند.