رابطه اختلاف قرائات با تحریف قرآن یکی از مسائل چالش برانگیز درحوزه علوم قرآنی بوده است که از سوی محدّث نوری مطرح گردید. او در قرن سیزدهم با استناد به روایات متناقض، بین اختلاف قرائات و تحریف قرآن ارتباط برقرار کرد و مدعی شد که اختلاف قرائات یکی از عوامل تحریف قرآن می باشد. ازطرف دیگر اهل سنت بر مبنای اعتقاد به نزول قرآن بر هفت حرف، منشأ اختلاف قرائات را به عصر پیامبر(ص) بر می گرداند. برمبنای آیات قرآن، قرائت قرآن نخست توسط خداوند به پیامبر (ص) و سپس توسط پیامبر به صحابه و توسط صحابه به مردم آموخته شد. در این پژوهش با استناد به آیات قرآنی و روایات صحیح و تصریحات دانشمندان علوم قرآنی، سقم این ادعا اثبات شده است. برمبنای روایت فضیل بن یسار از صادقین (ع)، قرائت قرآن در عهد رسالت واحد بوده است و قرائات و نص قرآن دو حقیقت مستقل ازهم هستند. قرآن وحی منزل بر پیامبر (ص) است اما قرائات الفاظ وحی مذکور است. جمهور مسلمانان در تمامی اعصار، قرآن را از لحاظ مادّه و صورت و قرائت به طور متواتر بر یک ساختار می خواندند ولی قرائات مختلف، بر پایه سند هایی است که جملگی خبر واحدند. اختلاف قرائات امری بشری بوده که در نتیجه اجتهادات قرّاء طی اعصار متمادی ایجاد شده است. بنابر این رابطه ای بین اختلاف قرائت و تحریف قرآن وجود ندارد.