در روش های متداول برنامه ریزی ریاضی فرض می شود که داده های مساله به طور قطعی و دقیق مشخص هستند اما در عمل به دلیل خطای اندازه گیری، یا خطای پیش بینی و یا خطای پیاده سازی با عدم قطعیت پارامترهای مساله مواجه هستیم، در نتیجه جواب بهینه یک مساله با مقادیر قطعی یا باصطلاح اسمی، به دلیل وجود همین عدم قطعیت، ممکن است نه تنها بهینه بلکه اصلا جواب قابل قبول نیز برای مساله نباشد. برای لحاظ کردن این عدم قطعیت محققین سعی در ارائه مدل های مختلفی کرده اند. یکی از این روش ها که در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است تحت عنوان بهینه سازی استوار مطرح شده است. در این پایان نامه پس از ارائه تعاریف و مفاهیم مقدماتی بهینه سازی استوار دو مدل معروف در این زمینه، مدل بن-تال و نمیروسکی و مدل برتسیماس و سیم را بررسی کرده و آنها را برای مساله ی مکان یابی چند دوره ای به کار می گیریم. بالاخره نتایج محاسباتی برای مسائل با ابعاد مختلف گزارش شده اند.