هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی مقایسه ویژگی های شخصیتی ( مدل پنج عاملی neo) ورزشکاران آسیب دیده و غیر آسیب دیده بود. به همین منظور جهت انجام این پژوهش که از نوع علی مقایسه ای پس از وقوع می باشد، به صورت نمونه گیری در دسترس190 نفر از فوتبالست های لیگ برتری به صورت داوطلبانه در پژوهش حاضر شرکت نمودند و پرسشنامه های پژوهش را که شامل پرسشنامه پنج عاملی شخصیت(neo)، و پرسشنامه بررسی آسیبهای عضلانی، اسکلتی و مفصلی بود. تکمیل کردند. تحلیل داده ها بوسیله آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. در آمار توصیفی از شاخص هایی نظیر میانگین، درصد و جدول توزیع فراوانی و در آمار استنباطی از آزمون لوین و آزمون مقایسه میانگین ها و به طور اخص از آزمون تی با دو گروه مستقل به بررسی ویژگی های شخصیتی نمونه آماری پرداخته شد. نتایج نشان داد که بین ویژگی شخصیتی روان رنجور خویی ورزشکاران آسیب دیده و آسیب ندیده تفاوت معناداری وجود ندارند (879/0=p). بین ویژگی شخصیتی برون گرایی ورزشکاران آسیب دیده و آسیب ندیده تفاوت معناداری وجود ندارد (370/0=p). بین ویژگی شخصیتی انعطاف پذیری ورزشکاران آسیب دیده و آسیب ندیده تفاوت معناداری وجود دارد (001/0=p). بین ویژگی شخصیتی سازگاری ورزشکاران آسیب دیده و آسیب ندیده تفاوت معناداری وجود دارد (001/0=p). بین ویژگی شخصیتی وظیفه شناسی ورزشکاران آسیب دیده و آسیب ندیده تفاوت معناداری وجود دارد (003/0=p). در یک نگاه کلی به تحقیق حاضر می توان این گونه نتیجه گیری نمود که ورزشکاران آسیب دیده و غیر آسیب دیده شاید از لحاظ ویژگی های روان رنجور خویی و برون گرایی با هم تفاوتی نکنند اما از دیگر جنبه های شخصیتی تفاوت معناداری بین دو گروه بود و به واسطه این تفاوت، می طلبد که تحقیقات گسترده ای در این رابطه و از دیگر جنبه های روانشناختی بر روی ورزشکاران آسیب دیده انجام شود. همچنین کلیه مربیان تیم های لیگ برتری و همینطور بازیکنان باید با مسائل روانشناختی آشنا و از آن در جهت هر چه بهتر شدن عملکرد خود استفاده نمایند.