هدف اصلی بسیاری از کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه رسیدن به رشد و توسعه اقتصادی و در نتیجه رهایی از فقر و عقب ماندگی است. برای رسیدن به این هدف با توجه به اینکه کشاورزی می تواند از طریق ایجاد مازاد اقتصادی، تامین ارز خارجی برای واردات کالاهای سرمایه ای و واسطه ای و عرضه ی مواد اولیه مورد نیاز بخشی از صنایع، جریان رشد و توسعه ی اقتصادی را تسهیل و تسریع کند، از اولویت ویژه ای برخوردار است. با توجه به پیشرفت های دهه های اخیر در فعالیت های اقتصادی جهان در بسیاری از کشورهای امروزی، کشاورزی هنوز بی اندازه عقب مانده است و بهره وری پایین در این بخش یکی از علل عمده فقر و تاخیر در توسعه ی کل اقتصاد این کشورها به شمار می رود. لذا بررسی عوامل موثر بر بهبود وضعیت این بخش بسیار حائز اهمیت می باشد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر اقتصاد دانش بنیان بر ارزش افزوده بخش کشاورزی برخی کشورهای منتخب در حال توسعه و توسعه یافته می باشد. به این منظور ابتدا با استفاده از شاخص موریس، شاخصی برای اقتصاد دانش بنیان در این کشورها محاسبه شده و سپس مدلی اقتصادی برای بررسی این رابطه در کشورهای در حال توسعه، توسعه یافته و مجموع کشورهای منتخب ارائه شده است. در این راستا از روش پانل دیتا در نرم افزار اقتصادسنجی eviews7 بهره گرفته و داده های مورد نیاز نیز از بانک اطلاعاتی شاخص های توسعه جهانی2012 (wdi) استخراج شده است. نتایج حاکی از تاثیر منفی اقتصاد دانش بنیان بر ارزش افزوده بخش کشاورزی هم در کشورهای در حال توسعه و هم در کشورهای توسعه یافته است که این امر می تواند ناشی از شکاف بین تولید و استفاده دانش و اطلاعات در این کشورها باشد. همچنین این تاثیر در کشورهای توسعه یافته بیشتر از کشورهای در حال توسعه است.