در سال های اخیر، نانوسیالات به عنوان مواد مهندسی جدید که پتانسیل بالایی برای استفاده در فرایندهای صنعتی را دارا بوده، معرفی شده اند. مقالات بسیار زیادی به شناخت، بررسی و اثر نانو سیالات گوناگون بر فرایند انتقال حرارت پرداخته اند درحالیکه در زمینه اثر این مواد بر هیدرودینامیک و فرایند انتقال جرم در سیستم های مایع- مایع مطالعات بسیار محدودی صورت گرفته است. در این پژوهش، هیدرودینامیک و حلالیت سیستم های شیمیایی مختلف در استخراج کننده میکسر ستلر در حضور و عدم حضور نانوذرات سیلیکا مورد مطالعه قرار گرفت. در ابتدا به منظور تهیه نانوسیال پایدار، درصدهای وزنی گوناگونی از نانوذرات سیلیکا به وسیله امواج فراصوت در فاز پیوسته پراکنده گردید. سپس سوسپانسیون حاصله به همراه حلال آلی وارد میکسر ستلر شده و برای مدت زمان مشخصی با یکدیگر مخلوط شدند. در نهایت از جدایش فازی فیلم برداری شده و نمودارهای زمان جدایش بر حسب ارتفاع پراکندگی رسم گردید. با مقایسه نمودارهای بدست آمده، درصد وزنی مناسب نانوذرات، انتخاب و در بخش بعدی پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. سپس میزان انحلال پذیری مقادیر مختلف جز حل شونده ساکارز در سیستم های شیمیایی سه تایی آب- نرمال بوتانل- ساکارز در حضور مقدار بهینه نانوذرات سیلیکا و در غیاب آن مورد بررسی قرار گرفت و نتایج زیر حاصل شد: میزان انحلال پذیری ساکارز درحضور نانوذرات سیلیکا درهر دو فاز پس ماند و تصفیه شده افزایش نشان داده است . این میزان افزایش در فاز تصفیه شده از 35/4% تا 2/7% متغیر بوده است.