اگر در حین ضبط تصویر دوربین یا شی مورد نظر دچار حرکتی شود، در این صورت تصویر مربوطه در جهت حرکت دوربین یا شی مات می‏شود. از آنجایکه زمان نوردهی دوربین (زمانی که شاتر دوربین برای ضبط تصویر باز است) بسیار کم است، می‏توان این نوع مات شدگی در اثر حرکت را مات شدگی حرکت خطی نامید. در مات شدگی حرکت خطی، دوربین یا شی مربوطه با سرعت ثابتی (بدون شتاب) و در یک جهت خاصی حرکت می‏کند. بنابراین پارامترهایی که برای شناسایی عامل ماتی باید تخمین زده شوند، طول حرکت و زاویه حرکت می‏باشند. فرآیند مات زدائی تصویر، فرآیندی بیمار گونه است. تفسیرهای متفاوتی از عبارت بیمار گونه می‏توان برداشت کرد اما مفهومی که در اینجا برای آن بیان می‏شود این است که کوچکترین تغییری در داده‏های ورودی منجر به تغییرات زیادی در خروجی، یا به عبارت دیگر منجر به خروجی کاملاً متفاوت با خروجی مورد نظر می‏شود. بنابراین برای دستیابی به تصویری که کیفیت مناسبی داشته باشد، باید این پارامترها به خوبی تخمین زده شوند. بصورت کلی تخمین این پارامترها در حالتی که نویز در تصویر مات وجود داشته باشد، کار مشکل‏تری می‏باشد. بنابراین در ابتدا فرض می‏کنیم که نویز در سیستم وجود ندارد. در این حالت دو روش برای تخمین این پارامترها پیشنهاد داده و در قسمت بعد از ترکیبی از این روش‏ها و تبدیل رادون، برای تخیمن پارامترهای تابع مات شدگی حرکت خطی در حالتی که نویز در تصویر مات وجود دارد، استفاده می‏کنیم. اگر در حین ضبط تصویر، دوربین ثابت بوده و شی حرکت کند، در این صورت فقط بخش‏هایی از تصویر مات می‏شوند. لذا قبل از تخمین عواملی که باعث مات شدن تصویر می‏گردند، باید این نواحی استخراج شوند. در نهایت با مشخص شدن عواملی که باعث مات شدن تصویر شده‏اند، به مات زدائی تصویر می‏پردازیم. الگوریتم ریچاردسون لاکی و فیلتر وینر به دلیل پیاده سازی راحت و حصول نتایج مناسب، در این زمینه امروزه به تناوب مورد استفاده قرار گرفته‏اند. مشاهدات تجربی نشان می‏دهد که حتی اگر عامل ماتی به خوبی تخمین زده شود، بازهم صرفاً با استفاده از این روش‏ها نمی‏توان به تصویری با کیفیت مطلوب رسید. از دیگر مشکلات این روش‏ها این است که اگر تخمین پارامترهای عامل ماتی، حتی با خطای کوچکی همراه باشد، تصویر مات زدائی شده وضوح چندان مناسبی نخواهد داشت. برای حل این مشکل نیز روش جدید دیگری ارائه نموده ایم. در این روش، ابتدا عامل ماتی را بهینه کرده و سپس به مات زدائی تصویر می‏پردازیم. و در نهایت روشی ارائه می‏شود که بتواند مصنوعاتی را که در حین مات زدائی، حوالی لبه‏های تیز تصویر بوجود می‏آیند، تا حدی که به تصویر خروجی لطمه‏ای وارد نشود، کاهش دهد.