هدف اصلی از پژوهش حاضر ارزیابی میزان اثربخشی سیستم ارزشیابی عملکرد کارکنان دانشگاه سیستان وبلوچستان به منظور شناخت نقاط قوت و ضعف آن می باشد . روش پژوهش حاضر از لحاظ ماهیت مسأله و هدف تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی و جامعه ی آماری آن شامل کلیه ی کارکنان دانشگاه سیستان وبلوچستان می باشد که در سال 92-91در دانشگاه مشغول به کار بوده اند . جامعه آماری کارکنان 335نفر بوده است . حجم نمونه متناسب با افراد جامعه با استفاده از جدول مورگان و به صورت طبقه ایی تصادفی به دست آمده است که بر این اساس از میان 335نفر از کارکنان دانشگاه ،180نفر به عنوان نمونه انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت که از این تعداد 15 پرسشنامه بازگشت داده نشد . در این پژوهش از پرسشنامه ارزیابی میزان اثر بخشی سیستم ارزشیابی عملکرد که توسط سلیمی خوزانی (1376)تهیه شده است , استفاده گردید. پرسشنامه حاوی 47 سوال میباشد که روایی آن از نوع محتوایی و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به میزان 93/0برآورد گردید . برای توصیف داده ها از آمار توصیفی شامل جداول فراوانی , میانگین و انحراف معیار استفاده گردید و برای تحلیل داده ها از آمار استنباطی شامل آزمون t تک متغیره , آزمون t مستقل و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شده است . یافته های پژوهش حاکی از آن است که از نظر کارکنان دانشگاه سیستان و بلوچستان طراحی سیستم ارزشیابی عملکرد بر اساس اصول , مبانی وملاک های علمی و عملی صورت گرفته ولی نحوه اجرای سیستم ارزشیابی عملکرد با موازین منطقی وعلمی سازگار نمی باشد ونتایج سیستم ارزشیابی براساس اهداف به کارگرفته نمیشود و نتایج سیستم ارزشیابی عملکرد با اهداف اساسی ان منطبق نمی باشد.