نام پژوهشگر: الهام پورمهابادیان
الهام پورمهابادیان محمدمنصور فلامکی
طراحی مرکز کودکان ایرانی با هدف تعریف الگویی برای ایجاد نوع جدیدی از فضا با رویکرد نگاه به افق های آینده، چالش ها و راهکارها به مقوله ی کودک انجام شده است.در این تحقیق بر اهمیت کودک به عنوان آینده ساز این کشور تاکید شده و این موضوع را با بررسی حساسیت ایجاد امکانات فرهنگی-تفریحی و فعالیت هایی که تجربه بهبود ویژگی های فضای کودک را با هدف بالا بردن اعتماد به نفس کودکان و پرورش کودکانی خلاق انجام شده است تا بتواند از یک سو فضایی امن باشد و حس تعلق در کودک ایجاد کند و از سوی دیگر فضایی مناسب برای تخلیه ی هیجانات و بروز خلاقیت ورشد صحیح کودک صورت پذیرد.با تحلیل موضوع ورجوع به اسناد کتابخانه ای به این نتیجه رسیده شد که وجه اشتراک همه ی بناهای مشابه در سه موضوع رشد،تاثیرات محیط بر کودک و هویت خلاصه می شود واین سه بند با نگرش به بهبود وضعیت کودکان در آینده به کار گرفته می شود.با جمع بندی نظرات و ایده های نظریه پردازان می توا ن گفت ابزارهای اصلی برای رسیدن به رشد و پرورش صحیح کودک،یادآوری هویتی است که نقشی پررنگ در ایجاد افق هایی تازه و روشن برای کودکان در جهت آماده سازی برای مواجهه با آینده و مقابله با چالش های پیش رو وجود دارد لذا نگاه به تفاوت های میان کودک و بزرگسال وبه طبع آن تفاوت در نوع نیازهای آنان و طراحی مرکزی که خلع آنچه در مدارس و خانواده ها به دلیل وجود محدودیت های زمانی و مکانی وجود دارد را رفع نماید می تواند پاسخی منطقی در برابر مسائل و مشکلات کودکان به شمار آید تا با توجه به رشد و وسعت تغییرات روش های آموزشی بتوان به فضایی دست یافت که به سازگار نمودن بستر یادگیری با تمامی جوانب نیازهای کودک به عنوان کاربر بپردازد، در این میان توجه به ویژگی های کودکان امروز که قابلیت تحمیل عقاید و اتفاقات در آنها وجود ندارد لذا هرگونه آموزش و فعالیت در مورد هویت باید به صورت غیر مستقیم صورت پذیرد،چرا که محیط فیزیکی به سبب ساختار خود میتواند تعاملات و در پی آن فرایند یادگیری را تقویت یا تضعیف نماید. باتوجه به اینکه امروز کلان شهر تهران که سایت مورد نظربرای طراحی قرار گرفته ،به عنوان شهری متشکل از انواع خرده فرهنگ های مختلف وجمعیت کثیر کودکان نیازمند مکانی است که جوابگوی تمام این خرده فرهنگ های مختلف باشد و بتواند همخوان با فرم بناهای مدرن موجود در بافت این کلان شهر جایگاه خود را پیدا کند.بنابر این در این رساله سعی میشود با مطالعه در مورد ویژگی های معماری مناسب ایرانی ودر عین حال قابل تطبیق با بناهای مدرن امروزی موجود در شهر تهران فرصتی فراهم کند تا در ادامه ی روند مذکور و در تطبیق آن با شرایط مکانی در راستای آینده نگری برای کودکان گام های بیشتری برداشته شود که پاسخ دهنده به پرسش اصلی این پژوهش برای ایجاد فضای مناسب کودکان برای رشد صحیح و آگاهانه باشد. برای رسیدن به منظور بالا این تحقیق در پنج فصل تنظیم شده است،فصل اول شامل کلیات طرح ،فصل دوم مبانی نظری تحقیق که به مفاهیم و واژگان کلیدی،مفاهیم اصلی تحقیق ورابطه ی بین آنها در شکل گیری معماری می پردازد.در فصل سوم چارچوب تحقیق تنظیم شده است و به مسئله ی کودک می پردازد و در نهایت کودک و معماری با توجه به مسائل رشد و نیازهای کودک تعریف شده اند و در انتهای فصل راهکارها و اصول و روش های طراحی آورده شده است.در فصل چهارم به مطالعه بستر طراحی و معرفی دقیق سایت و آنالیز آن پرداخته شده و سپس با تشریح مبانی نظری به بیان برنامه فیزکی پرداخته ودر نهایت در فصل آخر روند طراحی به همراه نقشه های نهایی گردآوری شده است.