ترکیب دی سیلیساید مولیبدن دارای مقاومت عالی در برابر اکسیداسیون در دمای بالا می باشد و از معایب آن می توان به مقاومت کم در برابر خزش و ضربه مکانیکی اشاره نمود. جهت بهبود خواص مکانیکی آن از مواد سخت سرامیکی بعنوان تقویت کننده استفاده شده است. در این تحقیق از کاربید تیتانیوم جهت اضافه نمودن به ترکیب دی سیلیساید مولیبدن برای بهبود خواص مکانیکی و تشکیل نانو کامپوزیت mosi2-tic استفاده شد. روش اجرای این پژوهش بر مبنای سنتز احتراقی با دو سازوکار فعال سازی مکانیکی(mashs) و فعال سازی اجاق شیمیایی(coshs) برنامه ریزی شده بود. در این پژوهش برای فعال سازی پودرهای عنصری mo، si، ti و c از آسیاب با نسبت وزنی گلوله به پودر 5 به 1، 10به 1 ، 15 به 1 ، زمان آسیاب 4، 8 ، 12 ساعت و دور آسیاب 250 و 300 دور در دقیقه استفاده شد. بعد از آسیاب پودرها توسط پرس تک محور فشرده شدند. سنتز نمونه ها در کوره تیوبی تحت اتمسفر آرگون با شرایط دمایی 700 الی 1100 درجه سانتیگراد انجام پذیرفت. از آنالیز xrd جهت شناسایی فازها و از تصاویر sem و tem جهت ارزیابی مورفولوژی استفاده شد. بررسی الگوهای xrd نمونه های سنتز شده به روش mashs نشان داد کامپوزیت دی سیلیساید مولیبدن- کاربید تیتانیوم با موفقیت سنتز شده است. نتایج سنتز نانو کامپوزیت mosi2-ticبه روش mashs نشان داد، زمان آسیاب حدود 4 ساعت، نسبت وزنی گلوله به پودر 15 به 1، سرعت چرخش آسیاب 300 دور در دقیقه، فشار ثابت پرس mpa300 و دمای °c850 شرایط بهینه می باشند. محاسبه اندازه دانه ها توسط روش ریتولد نشان داد اندازه بلورک کاربید تیتانیوم در شرایط بهینه در حدود 28 نانو متر و اندازه بلورک دی سیلیساید مولیبدن بالای 100 نانو متر می باشد. بررسی تصاویر sem و tem نانو ساختار بودن کامپوزیت را به اثبات رساند.