خاک های لس از جمله مصالح طبیعی می باشد که در محدوده وسیعی از ایران و جهان گسترده شده اند. شناخت و تعیین دقیق خصوصیات فیزیکی و شیمیایی به ویژه خصوصیات مهندسی و ژئوتکنیکی آن برای بسیاری مطالعات مثل پی سدها، بدنه سدها و استفاده از آن به عنوان منبع قرضه حائز اهمیت است. لذا لازم است تا با استفاده از مطالعات ژئوتکنیک و با استفاده از روش های مختلف نسبت به مقاوم سازی و اصلاح آن ها اقدام نمود. در این پژوهش از نانوسیلیس و نانوآلومینیم به عنوان دو نانوماده پرکاربرد در سال های اخیر در ژئوتکنیک استفاده شده است تا تأثیر آن ها به عنوان افزودنی در جهت بهبود خواص مقاومتی و افزایش پارامترهای مقاومت برشی موثر خاک لس منطقه گرگان مورد بررسی قرار گیرد. برای این منظور آزمایش مقاومت تک محوری محدود نشده بر روی درصدهای مختلف این نانوذرات انجام پذیرفت که منجر به تعیین درصدهای بهینه اختلاط گشته است. ضمناً نمونه های 28 روزه برای تعیین تأثیر زمان عمل آوری مورد آزمایش قرار گرفته است. نتایج آزمایش تک محوری نشان داده که درصد بهینه برای نانوسیلیس، 25/0 درصد خاک خشک و برای نانوآلومینیم، 1/0 درصد خاک خشک بوده است. ضمناً افزایش 90 درصدی برای نانوسیلیس و 95 درصدی برای نانوآلومینیم در مقاومت تک محوری نمونه های 28 روزه نشان از تأثیر زمان عمل آوری در حضور رطوبت بوده است. در پایان برای به دست آوردن پارامترهای مقاومت برشی موثر، آزمایش سه محوری بر روی نمونه های خاک حاوی درصد بهینه نانوذرات انجام پذیرفت که افزایش چشمگیر ضریب چسبندگی برای نمونه های 28 روزه جالب توجه بوده است.