سلامت سالمندان یک مسئله بهداشتی مهم است و برنامه های ارتقادهنده آنان باید به عنوان یک اولویت در جامعه مورد توجه قرار گیرد. اصولا" هر جامعه ای از گروههای سنی مختلفی تشکیل شده که هر کدام با توجه به وضعیت سلامت جسمی و روانی خویش ، سلامت کلی جامعه را رقم می زنند. در این راستا سالمندان(افراد بالای 60سال) بویژه زنان به عنوان قشر آسیب پذیرجامعه همیشه مورد بحث بوده اند؛ چون با افزایش سن درمعرض تهدیدات بالقوه ای نظیرافزایش ابتلا به بیماریهای مزمن، تنهایی، انزوا و عدم برخورداری از حمایت اجتماعی هستند. بنابراین با توجه به آمارهای موجود و پیش بینی افزایش جمعیت سالمندی در سالهای آتی و نیز بروز مسائل و مشکلات خاص این دوران ؛ تعیین و معرفی راهکارهای موثر در حفظ و ارتقای سلامت جسمی - روانی سالمندان برای پیشگیری از عوارض فردی ،خانوادگی و اجتماعی ضروری است. در این راستا انجمن آلزایمر ایران با اجرای برنامه های آموزشی و توانمندسازی سعی نموده به این مهم دست یابد. پژوهش حاضردر زمینه مقایسه سلامت عمومی و عزت نفس زنان سالمند آموزش دیده در انجمن آلزایمر ایران و دیگران انجام گرفته است. نمونه آماری40 نفر است که از این تعداد 20 نفر زنان سالمندی که مدت 6ماه عضو طرح حساس انجمن وآموزش دیده و20 نفر هم از خارج انجمن به روش جورکردن گروه همتا انتخاب شده اند. روش تحقیق پس رویدادی بوده وجهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ وعزت نفس کوپراسمیت استفاده شده که از روایی کافی برخوردارست.اعتبار ابزارهای پژوهش نیز با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 0/9073 و 0/8475 برآورد گردید.این پژوهش پرسش هایی را مورد سنجش قرار داده است. برپایه یافته یکم و دوم پژوهش با استفاده از مدل t تک نمونه ای میزان سلامت عمومی و عزت نفس در جامعه زنان سالمند در حد بالا ارزیابی گردید.یافته سوم و چهارم پژوهش براساس مدل t مستقل نشان داد که میزان هر دو متغیر در زنان سالمند عضو انجمن ( آموزش دیده) از زنان سالمند غیرعضو( آموزش ندیده )بیشترست(سطح معناداری 0/001). یافته پنجم با استفاده از مدل رگرسیون خطی همزمان نشان داد سلامت عمومی باعزت نفس زنان سالمند رابطه دارد. یافته ششم براساس مدل همخوانی مجذورکای مشخص کرد عزت نفس و سلامت عمومی زنان سالمند با ویژگی های فردی(میزان تحصیلات، وضعیت تاهل، موقعیت شغلی،وضعیت اقتصادی، شرایط سلامتی) آنان رابطه ندارد