چکیده پژوهش حاضر به منظور بررسی و مقایسه اثرات دو شیوه ی تمرین ترکیبی (مقاومتی- استقامتی در مقابل استقامتی- مقاومتی) بر پروفایل لیپید و ترکیب بدنی دختران دارای اضافه وزن انجام گرفت. 30 نفر دانشجوی دختر غیر ورزشکار سالم دارای اضافه وزن (سن: 4/2±2/23 سال، قد: 9/4±7/162 سانتیمتر و وزن: 4/3±3/74 کیلوگرم) در این پژوهش شرکت کردند که به طور تصادفی به 3 گروه تمرینات ترکیبی مقاومتی-استقامتی (10نفر)، گروه تمرینات استقامتی-مقاومتی (10نفر) و گروه کنترل (10نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینات ترکیبی 3 روز در هفته به مدت 8 هفته اجرا شد. برنامه تمرینات مقاومتی شامل حرکات جلو ران، پشت ران، نشر از جانب، پرس سینه، زیر بغل سیم کش از پشت و پشت بازو ایستاده با ماشین با رعایت اصل اضافه بار در 3 نوبت 8 تکراری (با شدت 80% 1rm) با فواصل استراحتی 3-2 دقیقه ای بین نوبت ها و 5-3 دقیقه ای بین حرکات بود. همچنین، برنامه تمرینات استقامتی شامل: دویدن به مدت 10 دقیقه در جلسه اول و افزایش مدت زمان 30 ثانیه ای در هر جلسه از تمرین. در 4 هفته اول برنامه استقامتی با 75-70% ضربان قلب بیشینه (mhr) و در 4 هفته دوم نیز با 80-75% ضربان قلب بیشینه اجرا شد. به منظور بررسی نتایج قبل و پس از آزمون در هر گروه از آزمون t همبسته و همچنین برای مقایسه تفاوت متغیرهای مورد نظر در گروه های سه گانه، از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/0p< با استفاده از نرم افزار spss نسخه 17، استفاده کردیم. نتایج این پژوهش نشان داد که پروفایل لیپیدی (کاهش معنی دار tc، tg، ldl-c و vldl-c و افزایش معنی دار hdl-c) و ترکیب بدنی (کاهش معنی دار توده چربی و درصد چربی، افزایش ناچیز و غیر معنی دار توده بدون چربی و کاهش معنی دار وزن بدن) به طور معنی داری بهبود یافتند. 8 هفته تمرینات ترکیبی قدرتی و استقامتی باعث بهبود پروفایل لیپیدی و ترکیب بدنی شد اما اختلاف معنی داری در بین تاثیر ترتیب اجرای دو روش تمرین ترکیبی بر روی پروفایل لیپیدی و ترکیب بدنی مشاهده نشد که احتمالا به دلیل تاثیر گذاری تقریبا یکسان دو شیوه تمرینی با توجه به مدت، حجم، شدت و نوع تمرین یکسان بوده باشد.