آب های زیرزمینی از دیرباز مهم ترین منابع آبی مورد اطمینان بشر برای استفاده در بخش کشاورزی و شرب بوده است. شناخت رفتار و تغییرات آن از ملزومات توسعه سیاست های آبی مناسب می باشد. در این مطالعه تغییرات روند تراز آب زیرزمینی 23 ایستگاه پیزومتری در مقیاس ماهانه در دوره آماری 1391-1373 با استفاده از آزمون مان- کندال با حذف اثر خود همبستگی مرتبه اول از سری داده ها برای دشت شبستر بررسی شد. شیب خط روند با استفاده از روش سن محاسبه شد. همگنی روند با روش وان بل و هوقس مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد به غیر از ایستگاه علیشاه، تراز آب زیرزمینی در بقیه ایستگاه ها دارای روند نزولی است. در بیش از 86 درصد ایستگاه ها روند منفی در سطح یک درصد مشاهده شد. نتایج حاصل از بررسی شیب خط روند نشان داد به طور متوسط دشت شبستر در هر سال حدود 55 سانتی متر افت سطح ایستابی دارد که مناطق غربی و جنوبی دشت وضعیت بحرانی تری دارا می-باشند. در بخش دیگر پژوهش، تحلیل روند 15 متغیر کیفی در طول سال های 1391-1382 با استفاده از آزمون مان- کندال انجام شد. شیب خط روند با روش سن محاسبه گشت که نتایج افزایش غلظت متغیرهای کیفی را برای اغلب ایستگاه ها نشان داد. نتایج شیب خط روند با نمودارهای باکس ویسکر برای هر متغیر نشان داده شد. متغیرهای اقلیمی بارش، دما و تبخیر عامل تغییر دهنده خصوصیات کمی و کیفی آب های زیرزمینی دشت شبستر تشخیص داده نشدند و تغییرات نامطلوب آن ها تحت تاثیر عوامل انسانی نتیجه گرفته شدند.