نام پژوهشگر: امیرحسین علی رحیمی
امیرحسین علی رحیمی محمود کریمی
یکی از مسائل مهم در مطالعه تطبیقی ادیان، یافتن نسبتی است که بین تورات و زبور و انجیل مذکور در قرآن با تورات و زبور و انجیل موجود در زمان پیامبر (ص) وجود دارد. در همین راستا میزان مطابقت نقل قول های قرآن از تورات و زبور و انجیل با محتوای کنونی کتاب مقدس و جایگاه تورات و زبور و انجیل در نزد دانشمندان مسلمان حائز اهمیت است. مطالعه یادکردهای قرآن از تورات و زبور و انجیل نشان می دهد که قرآن، هر جا از این کتب یاد کرده، به نیکی یاد کرده است. معرفی تورات و زبور و انجیل به عنوان سه کتاب الهی، ایمان به آنچه از قبل نازل شده، ایمان به آنچه به اهل کتاب فرو فرستاده شده و معرفی قرآن و رسول اکرم (ص) به عنوان تصدیق کننده آنچه با بنی اسرائیل است، از جمله شواهد این ادعا هستند. مطالبی که قرآن از این سه کتاب نقل کرده است همچنان در آن ها وجود دارد. این نکته از طرفی حقانیت قرآن در این نقل قول ها و از طرف دیگر عدم تغییر و تحریف این سخنان را در تورات و مزامیر و انجیل نشان می دهد. همچنین وجود مطالبی مشترک در قرآن و کتاب مقدس درباره موسی (ع)، داود (ع) و عیسی (ع) و نیز وجود پیام هایی مشابه در این دو کتاب بیانگر این است که هر دو از منبعی واحد سرچشمه گرفته اند. حجم قابل توجه استنادات به تورات و زبور و انجیل در کتب اسلامی نشان می دهد که گروهی از دانشمندان مسلمان از گذشته تا کنون نسبت به این کتب اهتمام داشته و برای آن ها جایگاهی خاص قائل بوده اند.