استفاده از ترکیبات طبیعی گیاهان برای کنترل بیماری ها، به دلیل مزایایی که بر ترکیبات شیمیایی سنتزی دارند، مورد توجه و تحقیق قرار گرفته است. گیاهان منبع بزرگی از مولکول های فعال بیولوژیکی به شمار می روند. آنالیز فیتوشیمیایی ترکیبات شیمیایی مختلفی را در گیاهان داروئی نشان می دهد که ازجمله این ترکیبات فلاونوئیدها، تانن ها، آلکالوئیدها، ساپونین، گلیکوزید، استروئید، ترپنوئید، روغن، پروتئین و پلی ساکاریدها می باشند. بسیاری از این ترکیبات دارای خواص آنتی بیوتیکی و داروئی می باشند. در پژوهش حاضر تأثیر پنج نوع عصاره (پروتئینی، پلی ساکاریدی، فلاونوئیدی، ترپنی، فلاونوئیدی و ترپنی) استخراج شده از برگ کرفس و اسفناج در پیشگیری و درمان بیماری سفیدک پودری خیار در آزمایشات گلخانه ای بررسی شده است. همچنین بهترین غلظت و زمان کاربرد ترکیب مؤثر مورد بررسی قرار گرفته است. آزمایش نشان داد که هر پنج نوع عصاره هر دو گیاه بیماری را به صورت معنی داری کاهش داده اند. مقایسه میانگین اثر متقابل نشان داد که عصاره فلاونوئیدی در میان هم گروه های خود بیشترین تأثیر را در کنترل بیماری داشته و کاربرد آن در 24 ساعت بعد از تلقیح، اثر بهتری در کنترل بیماری نشان داده است. در بررسی اثر غلظت های مختلف، غلظت 1% در میان هم گروه های خود تأثیر بهتری در کنترل بیماری داشت و اثر آن در کاهش بیماری بهتر از قارچکش پنکونازول بود. اثر این عصاره در کنترل بیماری در کاربرد دو روز قبل از تلقیح کمتر و با کاربرد در زمان های بعد از قرارگرفتن گیاه در معرض بیماری بیشتر بوده است و به ویژه زمان یک هفته بعد در میان هم گروه های خود بیشترین تأثیر را در کنترل بیماری داشته است. به علاوه تکرار کاربرد عصاره، اثر آن در کاهش بیماری را بهتر کرد. همچنین مقایسه میانگین اثر عصاره های مختلف کرفس نشان داد که عصاره فلاونوئیدی در میان هم گروه های خود بیشترین تأثیر را در کنترل بیماری دارد و کاربرد این عصاره در 24 ساعت قبل از تلقیح، اثر بهتری در کنترل بیماری داشت. در بررسی اثر غلظت های مختلف ، غلظت 0/2% در میان هم گروه های خود، تأثیر بهتری در کنترل بیماری نشان داد و اثر آن در کاهش بیماری بهتر از قارچکش پنکونازول بود. مجموع نتایج نشان می دهد که در هر دو گیاه مورد بررسی ترکیب فلاونوئیدی اثر بهتری در کنترل بیماری نشان داده است. همچنین ترکیب فلاونوئیدی گیاه اسفناج اثر بهتری در درمان بیماری داشته است.