جهانی شدن، با گسترش مدرنیته صنعتی و در قالب فرایند صنعتی شدن ظهور کرده است. در نتیجه ی این فرایند حداقل سه سطح تعلقی در افراد پدید می آید: سطح تعلق های محلی، سطح تعلق های ملی و سطح تعلق جهانی. هر یک از این تعلق ها منجر به شکل گیری هویت های مرتبط می شود. چارچوب نظری اصلی این تحقیق متشکل از آرای گیدنز و جنکینز است. اینها، توانستند بر روی شکاف میان فرد و جامعه و کنش و ساختار پل زده و فرایندهای هویت یابی و هویت سازی در دوران مدرن را با در نظر گرفتن تاثیرات دو سویه ی افراد و ساختارهای اجتماعی تبیین کنند. عناصر خرد و کلان در یک پروژه تکمیلی به سر می برند و می توانند هم نشینی و سازگاری داشته باشند. در این تحقیق به بررسی تجربی مفاهیم سرمایه ی فرهنگی، هویت های قومی، ملی و جهانی و همچنین سازگاری بین هویت های مذکور و تاثیر سرمایه ی فرهنگی بر میزان این سازگاری ها در بین شهروندان تبریزی پرداخته می شود. تحقیق حاضر به لحاظ ماهیت و محتوای کاری، از نوع «پیمایشی» از نظر زمان نیز، از نوع مقطعی است. جامعه آماری این تحقیق، کلیه شهروندان بالای 15 سال شهر تبریز است و حجم نمونه طبق فرمول کوکران برابر 384 نفر به دست آمد. نمونه گیری به شیوه خوشه ای چند مرحله ای انجام شده است. برای اندازه گیری متغیرها و گردآوری اطلاعات و داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. برای بررسی پایایی پرسشنامه از آلفای کرونباخ استفاده شده است. ضریب آلفای کرونباخ برای گویه های هویت قومی برابر 0/919، برای گویه های هویت ملی برابر 0/89 برای گویه های هویت جهانی برابر 0/806 به دست آمد. روایی سازه، با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفت. برای آزمون فرضیات از مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. محاسبات در نرم افزار spss نسخه 18 و amos نسخه 21 انجام شده است. نتایج نشان می دهد که با افزایش سرمایه ی فرهنگی، میزان سازگاری هویت قومی و جهانی افزایش می یابد، ولی سازگاری هویت ملی-قومی و سازگاری هویت ملی-جهانی کاهش می یابد. پایگاه اقتصادی-اجتماعی از طریق افزایش سرمایه ی فرهنگی بر میزان سازگاری هویت قومی-ملی و سازگاری هویت ملی-جهانی تاثیر معکوس و بر سازگاری هویت قومی-جهانی تاثیر مثبت معنی داری دارد.