این پژوهش با هدف «بررسی عوامل موثر بر امید زندگی رانندگان تاکسی شهر تهران در سال 1392» انجام گرفت. امید زندگی با رضایت شغلی افراد رابطه دارد، از این رو در چارچوب نظری پژوهش از نظریه اشنایدر و پلاتو برای امید زندگی و لاک جهت رضایت شغلی استفاده شده است. روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه رانندگان تاکسی شهر تهران(80000 نفر) بوده است. حجم نمونه وسیله فرمول کوکران ، تعداد 378 نفر از بین رانندگان به روش نمونه گیری منطقه ای و به صورت تصادفی ساده انتخاب شد. تکنیک گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته است که شامل 13 گویه سوالات نظرسنجی، 19گویه شامل سوالات نظرسنجی در باره عوامل تأثیرگذار بر امید زندگی رانندگان، 4 سوال باز و 19 سوال مربوط به سیمای پاسخگویان می باشد. پرسشنامه دارای اعتبار صوری و اعتماد (ضریب آلفای کرونباخ 82/0) می باشد. یافته های تحقیق نتایج چنین بدست آمده است.در بررسی فرضیه های تحقیق دریافت شد که با توجه به01/0> p بین متغیرهای تحصیلات، درآمد،تعداد فرزندان، وجهه اجتماعی رانندگان، تمایز اجتماعی، خدمت رسانی به مسافران، اعتقاد به خواست و روزی خداوند، رضایت شغلی و رفاه اجتماعی با امید زندگی رابطه مثبت و مستقیم بدست آمد. از نظر رانندگان مهمترین عامل در افزایش امید زندگی رضایت شغلی می باشد. کلید واژه ها:امید زندگی، رانندگان تاکسی، رضایت شغلی، عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی