امروزه دستیابی به انرژی حاصل از همجوشی هسته ای به دو روش icf و mcf در حال پیگیری است. در icf، مبنای کار ایجاد شرایط دما و چگالی بسیار بالا در ماده است. در آغاز، هندسه ی کروی به دلیل تقارن ذاتی از جایگاه ویژه ای در طراحی هدف ها برخوردار شد. با ظهور لیزرهای پرتوان به طور طبیعی راه انداز مناسب در همجوشی محصورشده ی لختی محسوب گشت. با این وجود، با گسترش و توسعه ی رخ داده در فناوری شتاب دهنده ها و به منظور پرهیز یا تقلیل اثرات کاربردی نایکنواختی نهشت انرژی در هدف های کروی، به تدریج اقبال و آزمون عملی تحقیقات در همجوشی محصورشده ی لختی به سمت تحقیقات احتراق سریع با هدف های استوانه ای و راه اندازهای یونی متمایل گشته است. در این میان، هدف های استوانه ای به دلیل برقراری سازگاری مناسب تر میان باریکه و هدف، از مزیت بالقوه ای برخوردارند. مانع اصلی فشرده سازی متقارن هدف های همجوشی، ناپایداری های هیدرودینامیکی می باشند که مهم ترین نوع آن، ناپایداری ریلی- تیلور در مرحله ی انفجار درونی هدف است. از آنجایی که رشد این ناپایداری به صورت نمایی است، حتی مقادیر بسیار کم از اختلال نیز می تواند به سرعت رشد کرده و منجر به آشفتگی های بسیار گردد و کل فرایند فشرده سازی را به خطر اندازد. پس، هدف این است که این نامتقارنی ها در همان ابتدا به حداقل رسانده شود. دوران پرتو فرودی با بسامدهایی در حد ghz منجر به این می شود که قله ی براگ یون ها در خارج از هدف استوانه ای تشکیل شود و انرژی یکنواخت و همگنی در ناحیه ی جاذب استوانه نهشت کند. اغتشاشات تناوبی (متناوب زمانی یا فضایی) غیرخطی سیال، می تواند با سری های فوریه ی زمانی یا فضایی بیان شوند. بنابراین برای بررسی ناپایداری ها و اغتشاشات ایجادشده در سوخت هدف، از فضای فوریه استفاده می کنیم. در این پایان نامه، با مطالعه ی تابع زمانی و فضایی تابش فرودی که به موازات محور سوخت استوانه ای تابیده می شود، به دنبال برقراری شرایط حذف هماهنگ اول چگالی انرژی نهشتی و کاهش اثرات نهشت انرژی برای باریکه هایی با برش زمانی و فضایی متفاوت و حذف مدهای ناپایداری، برای دستیابی به تابشی متقارن هستیم.